Dit hadden we niet verwacht, of toch niet in die mate. We hebben het over de verkiezingsuitslag. Weg het De Wever-effect en met Hilde wordt het ook al niet anders. Enkel de extremen ter linker- en (vooral) ter rechterzijde deden het uitstekend in Vlaanderen. In de anonimiteit van het stemhokje vielen de maskers af. Gematigd is niet meer goed genoeg. En dat in een van de rijkste regio's ter wereld.
In Wallonië en a fortiori in Brussel ziet het plaatje er totaal anders, niet bepaald beter, uit. Ook daar wonnen extremistische partijen, al situeren ze zich dan - zeer- links van het centrum.
Regionaal liggen de kaarten duidelijk. De Gordiaanse knoop situeert zich op Belgisch niveau. Want uiteraard zijn de meeste partijen en politieke families voorstander van een werkbaar België. Dat impliceert regeringen die akkoorden willen en kunnen afsluiten. Wat kan er in 's hemelsnaam uit de bus komen? Hoe knoop je een (extreem) rechts nationalistisch Vlaanderen aan een (extreem) links Wallonië en Brussel?
Stabiliteit is wellicht geen woord dat de volgende weken en maanden in het politieke woordenboek staat
Hoe dan ook is het woord nu eerst aan de koning. Stabiliteit is wellicht geen woord dat de volgende weken en maanden in het politieke woordenboek staat. De vraag is vooreerst hoelang de federale regeringsonderhandelingen aanslepen. 'Sire, geef me 100 dagen...' Het lijkt peanuts. Hopelijk stellen we het wereldrecord onderhandelen, de fameuze 541 dagen, niet opnieuw wat scherper.
En dan.... Best mogelijk dat een nieuwe regering er al na korte tijd de brui aan geeft. Of misschien timmeren onze politici wel aan een noodkabinet met een beperkte opdracht. Om vervolgens nieuwe, niets oplossende, verkiezingen uit te schrijven. God verhoede het. Want het is een cliché maar waar: de uitdagingen zijn enorm. Denk enkel al maar aan de vele onafgewerkte werven in de gezondheidszorg: digital health, ziekenhuisfinanciering, nomenclatuur enzovoort...
In Wallonië en a fortiori in Brussel ziet het plaatje er totaal anders, niet bepaald beter, uit. Ook daar wonnen extremistische partijen, al situeren ze zich dan - zeer- links van het centrum.Regionaal liggen de kaarten duidelijk. De Gordiaanse knoop situeert zich op Belgisch niveau. Want uiteraard zijn de meeste partijen en politieke families voorstander van een werkbaar België. Dat impliceert regeringen die akkoorden willen en kunnen afsluiten. Wat kan er in 's hemelsnaam uit de bus komen? Hoe knoop je een (extreem) rechts nationalistisch Vlaanderen aan een (extreem) links Wallonië en Brussel?Hoe dan ook is het woord nu eerst aan de koning. Stabiliteit is wellicht geen woord dat de volgende weken en maanden in het politieke woordenboek staat. De vraag is vooreerst hoelang de federale regeringsonderhandelingen aanslepen. 'Sire, geef me 100 dagen...' Het lijkt peanuts. Hopelijk stellen we het wereldrecord onderhandelen, de fameuze 541 dagen, niet opnieuw wat scherper.En dan.... Best mogelijk dat een nieuwe regering er al na korte tijd de brui aan geeft. Of misschien timmeren onze politici wel aan een noodkabinet met een beperkte opdracht. Om vervolgens nieuwe, niets oplossende, verkiezingen uit te schrijven. God verhoede het. Want het is een cliché maar waar: de uitdagingen zijn enorm. Denk enkel al maar aan de vele onafgewerkte werven in de gezondheidszorg: digital health, ziekenhuisfinanciering, nomenclatuur enzovoort...
