...

Professor De Vos heeft gelijk als hij stelt dat de artsen de sleutel in handen hebben. Dat vergt echter niet enkel medisch denken maar ook denken in managementstijl. Procesanalyse, helder denken en handelen, het opstarten van zorgpaden, zorgen voor een efficiëntere zorg waarbij routineacties kunnen worden geëlimineerd die niets bijbrengen, veel geld kosten en geen bijdrage leveren aan de kwaliteit. De vraag is nu hoe dit te introduceren bij de arts die onder druk staat om goede geneeskunde aan te bieden (evidence based), moet uitkijken voor gerechtsprocedures, maar anderzijds ook manager moet zijn. Dat laatste vraagt veel tijd en inspanning. Momenteel lopen in diverse ziekenhuizen reeds parallelle circuits van managers en artsen, gekoppeld aan ICT die de kwaliteitsindicatoren moeten bewaken.Ingewikkeld, zeker in een wereld waar evidenced based medicine het aureool krijgt van 'de goede geneeskunde'. Wat met experience based medicine? Wat te doen met de incidentmelding met juridische consequenties als gevolg? Wat met de no fault regeling? Waarom zijn de ziekenhuisartsen mede verantwoordelijk voor de schulden van een ziekenhuis? En waarom kunnen zij aansprakelijk gesteld en gedwongen worden tot bijdragen in de schuldaflossing? (Wettelijke bepaling art 85) Zullen niet alle andere ziekenhuispersoneelsleden, met de steun van de syndicaten, moeten inleveren? Betaalbare en efficiënte geneeskundige zorg is een topprioriteit want als het zo verder gaat, rijden we tegen de muur. Sensibilisatie is een must. Inspanningen moeten worden geleverd zowel door de artsen als door ziekenhuisdirecties, ziekenfondsen en ministeries. Uiteindelijk dienen we allemaal verantwoording af te leggen over onze toegankelijkheid. Een financiering zoals ze in België bestaat, bestaat in geen enkel ander land. De complexiteit is enorm. Deze complexiteit bestaat al lang en neemt steeds toe om het budget en de concurrentie onder de ziekenhuizen te verhogen om de ligdagduur te verminderen. Immers de financiële pot ziekenhuisfinanciering is een vaste portie. Met het geld voor de honoraria kan men echter spelen en er allerlei trucjes voor bedenken en regeltjes voor opleggen. Vraag is: wie zal dit doen en wie zal er beter van worden? Belangrijk is eveneens dat kwaliteit niet alleen afhangt van de arts maar ook van het gehele team. Vandaar dat goed uitgetekende zorgpaden die het proces van analyse en efficiënte hebben doorstaan' zo belangrijk zijn. Helaas kruipt er veel tijd in het analyseren van die elementen door artsen en de andere zorgverstrekkers. Die tijd kost ook geld en intussen kan de patiënt niet op zijn zorgverlener rekenen.