...

Ondenkbaar is dat het kabinet dezelfde logica met evenveel ijver zou toepassen op de ziekenhuizen. Jaren geleden al werd een extreem complex financieringsmodel in de steigers gezet. Maar gebeurden alle investeringen altijd even rationeel? Zijn de grootschalige - soms megalomane - immobiliënprojecten steeds goed doordacht? Staat de patiënt immer centraal in elke zorgstrategische planning? Het evidence-based antwoord op deze vragen is drie keer negatief. Dezelfde criteria als voor de wachtposten hanteren, zou impliceren dat het ziekenhuisbudget wordt teruggeschroefd. Maar uiteraard is er op het kabinet geen hond met een hoed op die daaraan denkt. Integendeel, men maakte net enkele tientallen miljoenen vrij om de informatica-uitwisseling tussen de ziekenhuizen te bevorderen. En in de ambulancediensten injecteert De Block circa tien miljoen. Het begrip waarop de ziekenhuizen in een besparingscontext kunnen rekenen, contrasteert schril met de manier waarop De Block de eerste lijn behandelt. Het scherpt helaas het Calimero-complex aan bij vele huisartsen. En het kabinet doet weinig om het leed te verzachten. Men nodigde het 'gemeenschappelijk front' uit op de koffie. En op te richten werkgroepen gaan de criteria voor de huisartsenwachtposten bestuderen. Tja... Niets beter dan een goede werkgroep om problemen te begraven en/of op de lange baan te schuiven. Eén ding is wel kristalhelder: de wittebroodsweken zijn voorbij.