Deze week is het week van de Infant Mental Health, een week om stil te staan bij de geestelijke gezondheid van de allerjongsten en hun gezin.
Baby's kunnen nog niet praten, maar op verschillende manieren slagen ze er toch in om te communiceren over hoe ze zich voelen en wat ze nodig hebben. Wanneer ze bijvoorbeeld ontspannen tegen de schouder van hun vader liggen, tonen ze dat ze zich veilig en rustig voelen. Ze glimlachen wanneer ze hun onthaalmoeder herkennen, of ze lachen zelfs hardop wanneer mama een grappig geluidje maakt. Ook negatieve gevoelens of ervaringen kan je snel aflezen uit hun gezichtsuitdrukking of lichaamshouding. Sommige baby's krommen bijvoorbeeld hun rug wanneer ze pijnlijke krampen hebben, of ze stampen met hun voetjes. En wanneer ze echt pijn hebben, zich ongemakkelijk of ongelukkig voelen, hoor je baby's ook huilen. Huilen is een slim communicatiemiddel dat zorgfiguren aanzet tot actie. Het is ook onaangenaam om een baby te horen huilen. Wanneer baby's overmatig veel huilen, zoeken ouders naar antwoorden: online, of bij vrienden en familie.
Als arts ben je daarnaast ook een van de eerste aanspreekpunten. Huilen kan iets vertellen over een somatisch probleem, maar even goed over het psychisch welzijn van de baby, of dat er iets niet goed zit in de relatie tussen ouder en baby.
Het kan voor prille ouders namelijk uitdagend zijn om de lichaamstaal van hun baby te leren kennen en begrijpen, of om te verdragen dat ze niet alles kunnen verstaan.
Verder zijn ouders snel ongerust dat er iets lichamelijks aan de hand is met hun baby, net omdat baby's vooral via lichaamstaal communiceren. Ouders van zo'n 'huilbaby' ervaren zelf vaak ook stress en angst. Je relatie als arts van de baby, maakt dat ouders je vertrouwen en open staan om gerust gesteld te worden, of om wat bij te leren over hoe een baby communiceert.
Het is vanzelfsprekend om niet alleen te focussen op hoe het met de baby gaat, maar ook om de draagkracht van de ouders te bevragen
Het huilgedrag van de baby is daarbij interessant om te verder exploreren: wanneer huilt de baby en wanneer is het eerder zeuren? Hoe vaak huilt de baby en hoe lang? Daarnaast kan het ook helpend zijn om te bevragen hoe de ouders dit huilen ervaren. Wat betekent het voor hen wanneer hun kind huilt? Hebben ze het idee dat ze niet succesvol zijn in het troosten van hun baby? Betekent het voor hen dat er iets ergs aan de hand is met hun kind?
Of zijn de ouders toch gerust dat baby's huilen en dit erbij hoort? Door samen met de ouders na te denken over wat er aan de hand kan zijn en hen als actieve partner te betrekken, geef je hen ook de kans om zowel zichzelf, als hun baby beter te begrijpen. Hierdoor help je hen om aan de slag te gaan met gevoelens van onzekerheid in het ouderschap.
Ouders van een baby die veel huilt, voelen zich vaak niet competent in het troosten van hun baby: het vertrouwen dat ze hebben in hun vaardigheden om hun kind te troosten, is vaak heel beperkt, doordat hun kind zoveel huilt.
Hoewel de baby de patiënt is, gaat je zorg als arts dus ook vaak uit naar de ouders en hoe zij het stellen. En dat is helemaal niet zo onlogisch: uit onderzoek blijkt bijvoorbeeld dat er een samenhang is tussen ouders die het huilen van hun kind als overmatig ervaren en klachten van postpartum depressie.
Het is dus zeker vanzelfsprekend om niet alleen te focussen op hoe het met de baby gaat maar ook de draagkracht van de ouders te bevragen. Het is heel krachtig hoe je als arts ouders helpt om met meer zelfvertrouwen en innerlijke rust voor hun kind te kunnen zorgen.