...
Meer. Artsen hoesten ook meer dan 40% van de werkingsmiddelen van het ziekenhuis op. Minister De Block knabbelt er niet aan en garandeert de ziekenhuisartsen volledige zeggenschap over hun erelonen. Over alle medische aspecten van de zorg krijgen ze medebeheer. Het staat buiten kijf dat artsen meer in de pap te brokkelen krijgen. Nu is het in bepaalde ziekenhuizen zo dat de Medische Raad enkel ja en amen knikt. Eigenlijk is het evident dat de centrale figuur in de zorgverlening én een belangrijk financier meer inspraak krijgt. Als dit ertoe zou leiden dat minder op prestige gerichte zware - en dus dure - medische apparatuur wordt gekocht, is het een goede zaak. Het gaat alvast verspilling tegen. En de honderdjarige oorlog over de ereloonafhoudingen tussen beheerders en artsen stopt hopelijk ook. Zo krikt men de arbeidsvreugde en de samenwerking op. Voorbeelden leren dat ziekenhuizen waar management, artsen, verpleegkundigen, ondersteunende diensten,... aan hetzelfde zeel trekken de beste zorgkwaliteit leveren.Baanbrekend voor ons land is het ook om zorgkwaliteit te belonen. Om te beginnen met een klein budgetje maar hiermee concretiseert De Block wel de natte droom van heel wat gezondheidseconomen. Hopelijk wordt het geen nachtmerrie, want hoe moet dit concreet? Gaat men ziekenhuizen belonen omdat ze na een jaar significant minder ziekenhuisbacterie hebben? In deze is niets wat het lijkt. Wie zoekt, die vindt in grote getale bacteriën. Wie niet zoekt, vindt niets en wordt dus beloond.... Of nog. Artsen en ziekenhuizen focussen sterk op het terugdringen van een aandoening waarvoor 'target-payment' geldt. Goed voor de portemonnee, maar ondertussen verwaarloost men misschien andere aspecten van de zorgverlening. Het gebeurt, buitenlandse voorbeelden tonen het aan.