Het gaat om mensen die nu reeds gestrest zijn door het gebrek aan sociale contacten met familie en vrienden; stress door angst voor het virus; stress wegens financiële perikelen.

Met name het verbod tot het vertoeven op een tweede verblijfplaats alsook het maken van niet-essentiële verplaatsingen dragen de facto niet bij tot het verminderen van het risico op transmissie van het virus. Het tast wel onze grondrechten en mentale gezondheid aan. Er bestaan geen medisch-wetenschappelijk onderbouwde argumenten om mensen te verbieden hun tweede verblijfplaats op te zoeken. Ook een ritje met de wagen of moto kan absoluut geen kwaad zolang men zich aan de richtlijnen houdt van hygiëne en social distancing. Voor alle duidelijkheid: ik beschik zelf noch over een tweede verblijfplaats, noch ben ik in het bezit van een moto.

Zonder enige vorm van parlementair debat worden ingrijpende verbodsbepalingen opgelegd

Tegenwoordig worden ook al kliklijnen, drones en warmtecamera's ingezet om recalcitrante burgers op te sporen en te sanctioneren. Hiermee schept men gevaarlijke en onwenselijke precedenten die we als kritische burger en als wetenschappelijk geschoolde artsen in vraag moeten stellen.

Angst kan een goede katalysator zijn om bepaalde ondemocratische maatregels door te drukken. In 2001 werd de controversiële Patriot Act in de Verenigde Staten doorgedrukt onder het mom van terroristische dreigingen. Nu wordt diezelfde angst bij ons gebruikt om, onder het mom van de volksgezondheid, een aantal autoritaire besluiten te nemen. Bovendien werden deze maatregelen handig onttrokken aan de parlementaire controle. Zonder enige vorm van parlementair debat worden ingrijpende verbodsbepalingen opgelegd. Uiteraard met de nodige volmachten.

Je kan je de vraag stellen of al deze maatregelen verantwoord zijn in de strijd tegen het coronavirus. Of de volksgezondheid niet belangrijker is dan een ritje met de moto of een verplaatsing naar een tweede verblijfplaats. Wel, deze pandemie zal morgen nog niet voorbij zijn. Juist daarom is een maatschappelijk draagvlak op lange termijn een conditio sine qua non teneinde deze ramp te bestrijden.

Het is imperatief dat elke burger zich verantwoordelijk gedraagt en blijft gedragen gedurende de komende weken. Dit om onze collegae en gezondheidsinfrastructuur niet onnodig te belasten. Net daarom zijn nutteloze maatregelen contraproductief. Ze ondergraven niet alleen onze democratische grondrechten en ons mentaal welzijn, ze ondergraven ook het maatschappelijk draagvlak dat zo cruciaal is om deze pandemie in te dijken.

Het gaat om mensen die nu reeds gestrest zijn door het gebrek aan sociale contacten met familie en vrienden; stress door angst voor het virus; stress wegens financiële perikelen.Met name het verbod tot het vertoeven op een tweede verblijfplaats alsook het maken van niet-essentiële verplaatsingen dragen de facto niet bij tot het verminderen van het risico op transmissie van het virus. Het tast wel onze grondrechten en mentale gezondheid aan. Er bestaan geen medisch-wetenschappelijk onderbouwde argumenten om mensen te verbieden hun tweede verblijfplaats op te zoeken. Ook een ritje met de wagen of moto kan absoluut geen kwaad zolang men zich aan de richtlijnen houdt van hygiëne en social distancing. Voor alle duidelijkheid: ik beschik zelf noch over een tweede verblijfplaats, noch ben ik in het bezit van een moto.Tegenwoordig worden ook al kliklijnen, drones en warmtecamera's ingezet om recalcitrante burgers op te sporen en te sanctioneren. Hiermee schept men gevaarlijke en onwenselijke precedenten die we als kritische burger en als wetenschappelijk geschoolde artsen in vraag moeten stellen.Angst kan een goede katalysator zijn om bepaalde ondemocratische maatregels door te drukken. In 2001 werd de controversiële Patriot Act in de Verenigde Staten doorgedrukt onder het mom van terroristische dreigingen. Nu wordt diezelfde angst bij ons gebruikt om, onder het mom van de volksgezondheid, een aantal autoritaire besluiten te nemen. Bovendien werden deze maatregelen handig onttrokken aan de parlementaire controle. Zonder enige vorm van parlementair debat worden ingrijpende verbodsbepalingen opgelegd. Uiteraard met de nodige volmachten. Je kan je de vraag stellen of al deze maatregelen verantwoord zijn in de strijd tegen het coronavirus. Of de volksgezondheid niet belangrijker is dan een ritje met de moto of een verplaatsing naar een tweede verblijfplaats. Wel, deze pandemie zal morgen nog niet voorbij zijn. Juist daarom is een maatschappelijk draagvlak op lange termijn een conditio sine qua non teneinde deze ramp te bestrijden. Het is imperatief dat elke burger zich verantwoordelijk gedraagt en blijft gedragen gedurende de komende weken. Dit om onze collegae en gezondheidsinfrastructuur niet onnodig te belasten. Net daarom zijn nutteloze maatregelen contraproductief. Ze ondergraven niet alleen onze democratische grondrechten en ons mentaal welzijn, ze ondergraven ook het maatschappelijk draagvlak dat zo cruciaal is om deze pandemie in te dijken.