Reeds in 2016 werd er een oproep gedaan om de Orde van Artsen te hervormen en te moderniseren op basis van krachtlijnen die de Nationale Raad hiertoe had uitgewerkt. Helaas heeft de bevoegde minister daar niet veel aandacht aan besteed en kwam ze vorig jaar met een eigen voorstel op de proppen dat helemaal niet kon voldoen aan de verwachtingen van de Orde, noch van de meeste betrokkenen.
Een volgend blijvend aandachtspunt is de onnodige therapeutische en diagnostische handelingen die blijken te bestaan en die dringend dienen te worden aangepakt vermits ze een enorme besparing zouden kunnen teweegbrengen door overconsumptie aan te pakken.
Noch van de (magi)strale aanpak van depressie bij onze patiënten waarbij al te vlug wordt gegrepen naar antidepressiva, noch van de oproep om werk te maken van een terugbetaling van de psychologische ondersteuning en van een multidisciplinaire aanpak, is tot op heden veel terecht gekomen.
Het probleem van de buitenlandse artsen die naar ons land immigreren blijft in veel gevallen een probleem zowel qua taalgebruik als qua opleiding en ervaring
Zo ook blijft de tegenstrijdigheid waarbij de wachttijden voor specialisten des te langer worden naargelang er meer specialisten bijkomen. Betere afsprakensystemen en een betere en respectvolle samenwerking tussen de eerste en de tweede lijn is hier zeker aan de orde om de zorg aan de patiënten te optimaliseren.
Het probleem van de buitenlandse artsen die naar ons land immigreren blijft in veel gevallen een probleem zowel qua taalgebruik als qua opleiding en ervaring. De erkenning van diploma's dient samen te gaan met een vlotte en begrijpelijke arts-patiënt communicatie, een primaire voorwaarde voor een goede optimale diagnosestelling en zorgverstrekking.
Een van mijn columns handelde over het belang van de AED, de Automatisch Externe Defibrillator, waarbij werd opgeroepen om er nog veel meer te plaatsen in ons land op alle publieke plaatsen. Het motto 'Elke sportdode is er één te veel', geldt nog steeds en het is hoog tijd om massaal de bevolking te informeren over het belang en het gebruik van een AED.
Het probleem van de re-ïntegratie na langdurig ziek zijn, kreeg eveneens aandacht. De integrale aanpak van werknemer, werkgever, behandelende arts en adviserend geneesheer is hierbij cruciaal. Doch de resultaten blijken tot op heden teleurstellend. Alle betrokkenen dienen in deze hun verantwoordelijkheid op te nemen.
Een andere van mijn columns benadrukte de polyfarmacie en het verkeerde medicatiebeleid in de woonzorgcentra. Versterking van de CRA-functie, de Raadgevend en Coördinerend Arts, om tot beter efficiënter en doelmatig gericht medicatiebeleid te komen is noodzakelijk. Een systematische afbouw van nodeloze medicatie aanpakken en dit in samenwerking met de lokale behandelende huisartsen zou de levenskwaliteit van heel wat oudere mensen in woonzorgcentra drastisch kunnen verbeteren.
Enkele heikele thema's die dringend dienen te worden aangepakt is een nieuwe ziekenhuisfinanciering en een herijking van de honoraria
De aanpak van de overlast op de spoedafdeling zal niet opgelost worden door meer spoedartsen op te leiden en in te schakelen. Door een herwaardering van de huisartsgeneeskunde te koppelen aan een ontrading van de spoed, door een verplichte verwijzing door de huisarts voor sommige specialismen en door een remgeld te vragen kan reeds heel veel ontlasting gerealiseerd worden..
De opwaardering van de huisartsgeneeskunde dient prioritair worden aangepakt vermits over enkele jaren er een groot tekort aan huisartsen dreigt te ontstaan. Voor heel wat specialismen wordt er momenteel een te groot aantal opgeleid met het gevolg dat zij geen werkterrein meer kunnen vinden. Jammer genoeg opteert momenteel 75% van de geneeskundestudenten ervoor om specialist te worden, en dit terwijl geen enkel specialisme zo'n diversiteit aan pathologie en aan sociale contacten kan voorleggen.
Zo'n rijkdom aan ervaringen met de totale mens in een holistische context als visie. Huisartsen zijn in staat om 90% van wie op raadpleging komt zelf verder te helpen en te behandelen. Een groot aantal van de pathologie die rechtstreeks op de spoed terechtkomt ,is eigenlijk huisartsgeneeskunde. Een correcte aanpak kan enorm veel besparingen opleveren. De algemene verplichte huisartsstage van één maand in het voorlaatste jaar van de opleiding zou terug moeten worden ingevoerd voor alle studenten geneeskunde, opdat ze aan den lijve kunnen zien en ervaren wat huisartsgeneeskunde eigenlijk inhoudt. Waardering en respect kunnen de basis vormen om het beroep van huisarts aantrekkelijker te maken.
Voor euthanasie is na 15 jaar een brede grondige evaluatie zeker aan de orde
In het kader van de aanpak van de begeleidende maatregelen rond het levenseinde werd voorgesteld om de palliatieve sedatie beter te concretiseren en te reglementeren. Voor euthanasie is na 15 jaar een brede grondige evaluatie zeker aan de orde. Zo zou het advies van de twee artsen bindend kunnen zijn na een gezamenlijk overleg. Gelukkig werd voor euthanasie bij psychisch lijden heel recent een leidraad, een advies uitgebracht door de Nationale Raad van de artsen die wellicht kan ingebracht worden in de wetgeving.
Een ander netelig probleem in de column "Van plastic word je ziek", iets wat ons allemaal aanbelangt, niet alleen voor ons leefmilieu, voor de flora en de fauna, maar zeker ook voor onze gezondheid. We zijn inderdaad ons zelf aan het vergiftigen. We eten plastic, we ademen plastic, het regent plastic en we hebben dagelijks gevaarlijk contact met allerlei vormen van plastic, van macro-, micro- tot nano-plastic. Hoe kleiner de deeltjes, hoe schadelijker voor onze gezondheid en vooral voor onze kinderen. Vooral zachte plastic door de aanwezigheid van ftalaten kan heel nadelig zijn.
En dan zijn er nog de aanpassingen van de pivacywetgeving door de toepassingen van de GDPR, de General Data Protection Regulation, een wetgeving die soms moeilijk te implementeren is bij de uitoefening van ons artsenberoep. Gelukkig heeft ook hier de Nationale Raad recent een advies uitgebracht, die als een interessante leidraad kan dienen.
Enkele heikele thema's die dringend dienen te worden aangepakt is een nieuwe ziekenhuisfinanciering en een herijking van de honoraria. De ziekenhuisfinanciering dient gekoppeld aan een herstructurering van de zorg in de ziekenhuizen door bv. het samenbundelen en concentreren van bepaalde specialismen om de beste kwaliteit van zorg te kunnen verzekeren.
Anderzijds heb ik in diverse columns aandacht gevraagd voor een herijking van de honoraria die een meer evenwichtige balans tussen de diverse specialisten en tussen de huisartsen en de specialisten, daar waar momenteel een enorme kloof bestaat tussen diegene die veel technische prestaties leveren en zij die vooral enkel intellectuele prestaties leveren.
Tot slot zou het terugbetalen van de "Mammaprint" heel welkom zijn bij onze patiënten met borstkanker. Een mamaprint kan bij ongeveer 60% van de borstkankerpatiënten een mogelijkheid bieden om geen chemotherapie te moeten krijgen, wat heel veel besparing met zich mee kan brengen en heel veel levenskwaliteit kan bezorgen in deze moeilijke periode.