...
Daardoor staan artsen en ziekenhuizen weigerachtig tegenover het toepassen van de oplossingen die deze start-ups aanbieden. Die durven/willen/kunnen niet (naargelang de interpretatie) zolang 'het systeem' geen vergoeding voorziet. Resultaat: veel health start-ups hebben meer klanten in het buitenland dan hier. Dokters die anders willen werken blijven op hun honger zitten, veel patiënten die baat zouden hebben bij de nieuwe toepassingen kunnen die niet gebruiken. En misschien nog het ergste: we hebben kans om gezondheidszorg kostenefficiënter te organiseren (mét meer levenskwaliteit voor alle stakeholders) en we doen het niet. Ha ja, want dat begrotingstekort: dat was toch maar peanuts hé?Het verhaal van de 'validatiepiramide mobile health' (eerst kwaliteitserkenning, GDPR, dan publicatie en helaas: geen geld/wil meer dan voor vergoeding in het gezondheidssysteem) doet me denken aan ouders die hun kinderen gezond volkorenbrood willen laten eten, maar bij de bakker enkel slap wit brood kunnen krijgen. Die kopen een boek van Pascale Naessens of een broodbakmachine en gaan dan maar zelf aan de slag. 'Help the system (to change) and let the system help you' noem ik dat in het ebook dat ik dit voorjaar schreef. Het is natuurlijk niks nieuws onder de zon: de krachten die verandering tegenhouden hebben het altijd makkelijker dan diegenen die met de tijd mee zijn. Heeft iets te maken met menselijke angst en oerinstinct, nogal basaal eigenlijk. En regelgeving volgt (bijna) altijd de maatschappelijke realiteit: pas als alle Belgen al vrolijk eigen gezondheidsdata zullen delen, hun dokter mailen/skypen, en hun eigen apps zoeken, zullen de regels volgen. Dat is soms om moedeloos van te worden. En het is ook niet solidair: de traagheid van aanpassingen in het gezondheidssysteem komt altijd ten koste van diegenen die het het meeste nodig hebben omdat ze zelf niet de centen, ondersteuning, ... hebben om dit zonder terugbetaling te bereiken. Het kan nochtans anders: dat toont bijvoorbeeld de goedkeuring van teleconsultaties in Frankrijk aan. Op een jaar tijd was de zaak daar rond. Ondertussen zijn digital consults er sinds een half jaar terugbetaald, is er geen kostenexplosie, sceptici sturen hun mening bij en verschillende Franse start-ups bloeien op dit terrein. En dan zeg ik nog niks over het comfort dat gebruikers en zorgprofessionals ervaren. Gelukkig zien we dat er in België partijen zijn die het radertje in de machine al eens anders proberen te laten draaien. In de businesswereld noemen we dat: 'een ander businessmodel toepassen'. Ze kiezen er bewust voor om de hefbomen die zij in handen hebben anders te gaan gebruiken - ook al is dat wat zoeken. Dokters die nieuwe producten en praktijkvoering op poten zetten (en dubbel zoveel die er van dromen), verzekeraars en ziekenfondsen die digital health zelf invoeren, communities van burgers rond preventie, banken die een kanaal voor zorgdienstverlening worden, ziekenhuizen die manieren vinden om mensen ook thuis op te volgen, en ga zo maar door. Ik hoef geen namen te noemen om je het punt te doen begrijpen. Als zij met nog meer worden, als zij doorzetten, en als de vele (angel en corporate) investeerders in dit land groot durven te denken, dan komt het wel goed met mooie Belgische start-ups in health zoals Fibricheck, Move-up, Fertihome, Icometrix,.. en naast hen vele, vele anderen.