Vorige week introduceerde de veelgebruikte zoekmachine haar 'symptoomchecker'. Wie enkele symptomen intikt, krijgt voortaan een lijstje van ziektes te zien.
...
Voor de ontwikkeling beweert Google beroep te hebben gedaan op artsen van de Harvard Medical School en de Mayo Clinic. Nuttig? Misschien wel. Maar de zoveelste symptoomchecker wekt niet bij iedereen enthousiasme op. In een opiniestuk in de Britse krant The Guardian uit arts-specialist Celine Gounder haar bezorgdheid. "Dergelijke symptoomcheckers voeden doorgaans de angst van hypochonders. Het advies dat ze geven is vaak conservatief ("Ga naar de dokter"), en ze zijn niet altijd even accuraat. Zo wees een studie van zo'n 23 symptoomcheckers uit dat het systeem het slechts in een derde van de gevallen vanaf de eerste keer bij het juiste eind had."Maar de nieuwe Google-functie zou zich focussen op de meest voorkomende symptomen. Een zoekopdracht naar 'loopneus en hoest' plaatst bijvoorbeeld de welbekende verkoudheid bovenaan het lijstje aan zoekresultaten. Verder raadt Google OTC-geneesmiddelen aan, geen antibiotica."Studenten geneeskunde krijgen te horen dat ze geen exotische verklaring moeten verkiezen boven een meer waarschijnlijke. Maar soms helpt een schijnbaar triviaal of losstaand detail om een diagnose te stellen. Probleem is dat patiënten en artsen symptomen niet op dezelfde manier beschrijven. Terwijl patiënten vaak focussen op wat hen het meeste last bezorgt, zijn artsen op zoek naar rode vlaggen."Stel dat je pijn aan de borst hebt. Via zijn nieuwe symptoomchecker zal Google je een reeks mogelijkheden geven. Maar borstpijn nadat je getraind hebt, is voor mij iets anders dan pijn aan je borst ervaren wanneer je diep inademt.""De manier waarop artsen een patroon herkennen, gaat voort op meer dan symptomen. Maar als je drie symptomen in Google ingeeft - zoals constipatie, bloed in stoelgang en gewichtsverlies -, dan hapert de symptoomchecker al."Artsen denken ook in termen van demografische kenmerken, socio-economische en geografische criteria, verklaart Celine Gounder. "Zo willen we bijvoorbeeld weten of je rookt, drinkt of drugs gebruikt, of je gereisd hebt en waar, of je in de buurt bent gekomen van iemand die ziek is, of je een nieuwe bedpartner hebt." Toch heeft Google één voordeel op artsen, schrijft dr. Gounder. "Patiënten zijn mogelijk eerlijker met computer dan met hun arts, en meer bereid om gênante details te delen." Maar hoewel computers dan wel geen vooroordelen kunnen hebben, vertonen ze karaktertrekjes van hun menselijke uitvinders."Googles symptoomchecker zal de arts niet gauw vervangen. Maar het is wel belangrijk om te beseffen dat Google informatie verzamelt, gebruikt en verkoopt. Dus, al wie inzit met onze volksgezondheid moet zich niet alleen de vraag stellen of Google op een dag een accurate diagnose zal kunnen stellen - maar tegen welke kostprijs die ontwikkeling er zal komen."De functie is voorlopig alleen beschikbaar via de Apple of Android Google apps, maar zal ook uitgebreid worden naar webbrowsers.