Vorige week organiseerde BAAS, de Belgische vereniging voor ambulante chirurgie, in Brugge het 14de internationale multidisciplinaire congres over ambulante chirurgie. Rode draad doorheen lezingen en uiteenzettingen was de vraag op welke manier dagchirurgie uitgebreid kan worden. Heel wat contra-indicaties - BMI, leeftijd enz. - zijn ondertussen geen issue meer. Ook kinderen, ouderen, mensen met een mentale beperking enz. komen in aanmerking. De technische mogelijkheden nemen enorm toe. Operaties worden steeds minder ingrijpend, zelfs kankerbehandelingen kunnen nu in dagchirurgie. Mensen willen dat ook, ze houden hun ziekenhuisverblijf liefst zo kort mogelijk. Op voorwaarde natuurlijk dat het snor zit met nabehandeling en opvolging.
Internationaal heeft het dagziekenhuis de wind in de zeilen. België lijkt echter de zieke man van Europa. Een internationale vergelijking van Antares Consulting leert dat het aantal ingrepen in dagziekenhuis bij ons amper stijgt.
Internationaal heeft het dagziekenhuis de wind in de zeilen. België lijkt echter de zieke man van Europa.
Een rits factoren is hier debet aan. De complexe en weinig transparante financiering is een evergreen. En ook de logge administratie. De meest recente actualisatie van de A-lijst - met in dagziekenhuis toegelaten heelkundige ingrepen - dateert van... 2007. En dat ondanks de stormachtige evolutie die de sector kenmerkt. Negatief is evenzeer de manier waarop de federale administraties Riziv en FOD Volksgezondheid elkaar voor de voeten lopen. Sommige elementen uit het eisenkader van de Vlaamse zorginspectie helpen trouwens evenmin.
De praktijk van alledag ziet er dus niet fraai uit. We leven echter op hoop. De nota over ziekenhuisfinanciering van minister Vandenbroucke gaat expliciet en voluit voor een versterking van het dagziekenhuis. Duimen maar dat het geweer eindelijk van schouder verandert.