Het duurde tot de 19de eeuw vooraleer vrouwen een opleiding tot arts konden aanvatten. Ondanks de feminisatie van het artsenberoep de laatste jaren lijkt de positie van de vrouwelijke arts nog niet gelijk te staan aan deze van de man, onder meer in hun doorstroming naar leidinggevende functies.
Vervrouwelijking van de geneeskunde brengt heel veel opportuniteiten met zich mee maar ook enkele uitdagingen. Hoewel zij het sterkere geslacht zijn, worden vrouwelijke artsen volgens onze ervaring soms minder gerespecteerd dan hun mannelijke collega's.
Een volledige thema-editie rond gendergelijkheid is binnenkort te vinden in het Tijdschrift voor Geneeskunde en Gezondheidszorg, maar we vonden het belangrijk om enkele lessons learned ook via dit platform te verspreiden.
Uit verschillende studies blijkt dat vrouwelijke stagiairs geneeskunde, zowel door de superviserende artsen als de verpleegkundigen, over het algemeen minder bekwaam worden bevonden ondanks het feit dat zij even hoog scoorden op hun examens. Het is belangrijk dat stagebegeleiders hiervan op de hoogte zijn en zich ervoor behoeden dat ze niet strenger zijn voor hun vrouwelijke stagiairs en assistenten in opleiding.
Het is belangrijk dat stagebegeleiders zich ervoor behoeden niet strenger te zijn voor hun vrouwelijke stagiairs en aso's
Patiëntgerichtheid levert een significante bijdrage aan de algemene patiëntentevredenheid. Toch worden deze vaardigheden bij vrouwelijke artsen niet steeds evenveel gewaardeerd als bij hun mannelijke collega's. Kwaliteiten zoals zorgzaamheid, warmte en relatiegerichtheid worden vaker geassocieerd met het vrouwelijke geslacht waardoor patiënten deze dan ook vanzelfsprekend vinden bij vrouwelijke artsen. Hierdoor wordt patiëntgericht gedrag bij mannelijke artsen dan ook hoger in het vaandel gedragen.
Studies tonen ook aan dat vrouwelijke zorgverleners significant vaker het slachtoffer zijn van geweld toegebracht door de patiënt en zijn omgeving, maar ook door collega's.
Samen bereiken we een meer gendergelijke werkomgeving!
