...

Argus II is een hulpmiddel dat bestaat uit een bril met een minicamera die de beelden filmt waarop de patiënt zijn blik richt. Die video wordt verstuurd naar een elektronisch doosje dat de patiënt bij zich draagt. Dat doosje verwerkt de beelden en stuurt ze via een draadloze verbinding naar een oogimplantaat. De signalen worden dan doorgestuurd naar een bundel van 60 minuscule elektroden die eerder werden ingeplant in de retina van de patiënt. Die elektroden zenden kleine elektrische impulsen uit die de beschadigde fotoreceptoren ontwijken en de resterende retinacellen stimuleren. De informatie wordt dan doorgegeven via de oogzenuw en bereikt de hersenen, waar de perceptie van oplichtende vormen wordt gecreëerd. De patiënt kan dan omtrekken en kleuren onderscheiden, die hij opnieuw moet leren interpreteren. Bij Larry Hester waren de eerste resultaten zeer overtuigend. Toch waarschuwen de wetenschappers ervoor dat deze retinaprothese, die is goedgekeurd door de Amerikaanse FDA, het gezichtsvermogen niet volledig herstelt, maar patiënten veeleer helpt om mensen en voorwerpen te onderscheiden. Volgens een studie (*) die gepubliceerd werd in het British Journal of Ophtalmology, zouden de meeste blinde patiënten die Argus II gebruiken zelfs weer in staat zijn om letters en woorden te onderscheiden. "De patiënten worden gestimuleerd door lichtflitsen als ze iets zien dat veel licht uitstraalt, en als de camera iets donkers filmt, krijgen ze minder lichtflitsen", zo legt dr. Paul Hahn uit. "Het gaat niet over het klassieke gezichtsvermogen, maar over een volledig nieuw soort van gezichtsvermogen." Ondanks de beperkingen van Argus II brengt het hulpmiddel de mogelijkheid om het gezichtsvermogen bij bepaalde vormen van blindheid te herstellen wel degelijk dichterbij. Larry Lester is trouwens overgelukkig dat hij gebruik kan maken van dit bionische implantaat, dat verkocht wordt voor de mooie som van 145.000 dollar (115.000 euro), maar wordt terugbetaald door de Amerikaanse zorgverzekering. Zodra het hulpmiddel werd geactiveerd, merkte de zestiger, die al zowat dertig jaar in het duister leefde, een duidelijk verschil. Hij vertelde de artsen van de Duke University dat hij een witte eend kon zien zwemmen op een vijver, dat hij de volle maan kon zien en de gele chrysanten van zijn vriendin...