De anesthesisten (en de chirurgen) weigeren onderworpen te worden aan de forfaitaire honoraria voor de laagvariabele zorg. Voor een chirurgische ingreep zouden die forfaitaire honoraria de erelonen dekken van de chirurg, de anesthesist, de internist of de pediater, de radioloog, de klinisch bioloog, de intensivist, de revalidatiearts, enz.
Het doel van dat all-in honorarium is het streven naar efficiëntie. Het forfaitaire honorarium dekt niet de reële kost van de zorg. Het is een 'budget' dat wordt toegekend per pathologie, voor alle artsen die dezelfde patiënt verzorgen. Dat budget moet alle erelonen dekken. En als de reële honoraria dat budget overschrijden, dan is daar geen compensatie voor voorzien. Efficiëntie rijmt met tekorten. Geen 'nutteloze' onderzoeken. Geen 'nutteloze' prestaties. Louter het strikt noodzakelijke voor de ingreep. Dus standaardisering van de zorg, van de patiënten, geen ruimte meer voor risico's en complicaties. Hebt u pech en blijkt uw patiënt met een laagvariabele aandoening toch een risico te vertonen, een complicatie te ontwikkelen of verdere verzorging nodig te hebben, dan kost die patiënt u geld! Simpelweg omdat de mediaan van de erelonen de referentie vormt voor de berekening van het all-in honorarium. Een systeem van forfaitaire erelonen om de efficiëntie te verbeteren, leidt tot selectie van de patiënten en een beperktere dienstverlening wegens standaardisering en banalisering. En van complicaties mag er geen sprake meer zijn, met inbegrip van sociale complicaties en verlengde ziekenhuisopnames bij gebrek aan correcte thuiszorg.
Wat is de logica achter het opnemen van de 'zuivere' erelonen van de anesthesisten in een forfait?
De anesthesist selecteert zijn patiënten niet. Hij is niet verantwoordelijk voor chirurgische complicaties en vooral levert hij geen prestaties die je kan overslaan. De anesthesist staat garant voor de pre- en postoperatieve veiligheid. Hij zorgt voor de kwaliteit tijdens de ingreep en maakt de uitvoering van de chirurgische prestatie mogelijk. Hem opnemen in het forfaitaire honorarium dreigt hem te penaliseren en beperkt de zorg aan de patiënten. Als het forfaitaire budget niet volstaat om de honorariummassa te dekken, dreigen de collega's (leveranciers van patiënten aan het ziekenhuis!) het forfait te verdelen ten koste van de anesthesisten. Of erger nog: hun diensten overslaan in de hoop de anesthesie-erelonen in het forfait te kunnen verdelen.
Wat is de logica achter het opnemen van de 'zuivere' erelonen van de anesthesisten in een forfait? Dat is duidelijk: het einde van de vrije geneeskunde door standaardisering van de zorg. En het socialistische ziekenfonds doet daar nog een schepje bovenop: ereloonsupplementen moeten afgeschaft worden. Bedankt, meneer Callewaert, u hebt de anesthesisten die nog niet overtuigd waren dat ze moesten reageren tegen de forfaitarisering van hun erelonen over de streep gehaald. U wil efficiëntie? Neen! In feite wil u onze erelonen beknotten en besparingen realiseren op de kap van de artsen. U wil onze ziekenhuizen verstikken door onze honoraria en supplementen te drukken, terwijl die de helft van het ziekenhuisbudget financieren. U wil ziekenhuizen sluiten en de zorg rentabiliseren? U wil vooral uw aanvullende verzekering redden en de concurrentie aangaan met de privé-verzekeraars. Gaat het nog over kwaliteit en veiligheid? Bedankt, meneer Callewaert. De anesthesisten die het nog niet doorhadden, zijn dank zijn u nu wel overtuigd!
De hostiliteiten vangen aan.
Het doel van dat all-in honorarium is het streven naar efficiëntie. Het forfaitaire honorarium dekt niet de reële kost van de zorg. Het is een 'budget' dat wordt toegekend per pathologie, voor alle artsen die dezelfde patiënt verzorgen. Dat budget moet alle erelonen dekken. En als de reële honoraria dat budget overschrijden, dan is daar geen compensatie voor voorzien. Efficiëntie rijmt met tekorten. Geen 'nutteloze' onderzoeken. Geen 'nutteloze' prestaties. Louter het strikt noodzakelijke voor de ingreep. Dus standaardisering van de zorg, van de patiënten, geen ruimte meer voor risico's en complicaties. Hebt u pech en blijkt uw patiënt met een laagvariabele aandoening toch een risico te vertonen, een complicatie te ontwikkelen of verdere verzorging nodig te hebben, dan kost die patiënt u geld! Simpelweg omdat de mediaan van de erelonen de referentie vormt voor de berekening van het all-in honorarium. Een systeem van forfaitaire erelonen om de efficiëntie te verbeteren, leidt tot selectie van de patiënten en een beperktere dienstverlening wegens standaardisering en banalisering. En van complicaties mag er geen sprake meer zijn, met inbegrip van sociale complicaties en verlengde ziekenhuisopnames bij gebrek aan correcte thuiszorg.De anesthesist selecteert zijn patiënten niet. Hij is niet verantwoordelijk voor chirurgische complicaties en vooral levert hij geen prestaties die je kan overslaan. De anesthesist staat garant voor de pre- en postoperatieve veiligheid. Hij zorgt voor de kwaliteit tijdens de ingreep en maakt de uitvoering van de chirurgische prestatie mogelijk. Hem opnemen in het forfaitaire honorarium dreigt hem te penaliseren en beperkt de zorg aan de patiënten. Als het forfaitaire budget niet volstaat om de honorariummassa te dekken, dreigen de collega's (leveranciers van patiënten aan het ziekenhuis!) het forfait te verdelen ten koste van de anesthesisten. Of erger nog: hun diensten overslaan in de hoop de anesthesie-erelonen in het forfait te kunnen verdelen.Wat is de logica achter het opnemen van de 'zuivere' erelonen van de anesthesisten in een forfait? Dat is duidelijk: het einde van de vrije geneeskunde door standaardisering van de zorg. En het socialistische ziekenfonds doet daar nog een schepje bovenop: ereloonsupplementen moeten afgeschaft worden. Bedankt, meneer Callewaert, u hebt de anesthesisten die nog niet overtuigd waren dat ze moesten reageren tegen de forfaitarisering van hun erelonen over de streep gehaald. U wil efficiëntie? Neen! In feite wil u onze erelonen beknotten en besparingen realiseren op de kap van de artsen. U wil onze ziekenhuizen verstikken door onze honoraria en supplementen te drukken, terwijl die de helft van het ziekenhuisbudget financieren. U wil ziekenhuizen sluiten en de zorg rentabiliseren? U wil vooral uw aanvullende verzekering redden en de concurrentie aangaan met de privé-verzekeraars. Gaat het nog over kwaliteit en veiligheid? Bedankt, meneer Callewaert. De anesthesisten die het nog niet doorhadden, zijn dank zijn u nu wel overtuigd!De hostiliteiten vangen aan.
