...
Ze ontdekten eerst dat de ductus arteriosus, een bloedvat dat onmisbaar is tijdens het foetale leven, zich niet spontaan gesloten had, iets wat vrij vaak voorkomt bij prematuurtjes. De baby kreeg daarop een medicamenteuze behandeling om die ductus arteriosus te sluiten. Kort daarna vertoonde het hartje van de zuigeling echter ernstige tekenen van zwakte. Daarna viel de werking van zijn nieren nagenoeg helemaal stil. De klassieke behandelingen die eerst werden toegediend, gaven geen resultaat. "Kamil produceerde in drie dagen tijd 50 ml urine, terwijl hij 450 milliliter vocht had gekregen. Hij vertoonde een monsterlijk oedeem", aldus dr. Wojciech Kowalik, diensthoofd van de afdeling Neonatale intensieve zorg in het ziekenhuis van Legnica. Ondanks de zeer kleine kans op slagen, besliste het medische team na overleg met de ouders van de kleine Kamil om de baby aan een kunstnier te leggen. Dat is een apparaat dat meestal wordt gebruikt bij pasgeborenen die meer dan drie kilo wegen, en het geeft niet altijd resultaat. Bij Kamil werkte die aanpak echter wel, en de ingreep redde zijn leven. "Voor een kind van 820 gram is dat uitzonderlijk", zegt dr. Kowalik. Pas nadat de zuigeling aan de kunstnier was gelegd, besefte hij dat Kamil het kleinste kind ter wereld was dat overleefde dankzij die methode. Dankzij zijn kunstnier kon Kamil herstellen en aankomen. Een echt mirakel, volgens zijn ouders. "Het is niet uit te leggen, je moet het meemaken om het te begrijpen", aldus zijn vader, Adam Wawruch. Kamil had dus heel wat geluk, en dat werd mogelijk gemaakt dankzij een donatie van een humanitaire organisatie, het Grote Orkest van de Kerstliefdadigheid (WOSP), opgericht door de televisiejournalist Jurek Owsiak. Die organisatie brengt eenmaal per jaar duizenden jongeren op straat voor een 'feestcollecte' en is een onvermoed succes gebleken. In 23 jaar tijd is zo'n 160 miljoen dollar ingezameld, waarmee een veertigtal kunstnieren kon worden aangekocht en opgesteld in Poolse ziekenhuizen. Owsiak was aanwezig toen de kleine Kamil het ziekenhuis mocht verlaten, en feliciteerde de artsen. Hij betuigde zijn respect voor de moed die ze hadden gehad om een risicovolle behandeling uit te voeren bij een extreem prematuurtje.