...

Het team van 300 personen speelt sinds 1992 met het idee. Als pioniers van de regeneratieve geneeskunde waren zij de eerste onderzoekers die, in 1999, een orgaan implanteerden dat in het laboratorium was gekweekt, een urineblaas met name. Sindsdien zijn ze er ook in geslaagd om vagina's te maken en te transplanteren, voor vrouwen die geboren zijn met een zeldzame congenitale afwijking. Intussen werken ze aan de regeneratie van weefsels voor meer dan 30 verschillende lichaamszones. Wat penistransplantaten betreft, zouden uroloog Anthony Atala en zijn collega's vanaf 2020 studies willen doen bij mensen. Dat betekent dat ze over vijf jaar de betrouwbaarheid van hun techniek moeten aantonen ten overstaan van het Amerikaanse agentschap voor voedings- en geneesmiddelen (FDA). De resultaten die ze in 2008 boekten na penisimplantaties bij konijnen zijn bemoedigend: 12 konijnen met een transplantaat werden bij wijfjesdieren geplaatst en alle exemplaren hebben geprobeerd om te paren. Acht konijnen konden ejaculeren en vier exemplaren hebben daarna nakomelingen gekregen. Maar hoe gaan de wetenschappers te werk? Eerst nemen ze de penis van een donor en verwijderen daar alle cellen uit met behulp van een detergent. Wat overblijft, is een frame van collageen waarop ze een combinatie van endotheelcellen en glad spierweefsel zaaien die afkomstig zijn van de ontvanger. Door de eigen cellen van de patiënt te gebruiken, elimineren ze het risico op immunologische afstoting dat vaak optreedt bij transplantaten die van een ander individu komen. Omdat de cellen echter uit de genitaliën van de man gehaald worden, kan deze reconstructieprocedure niet gebruikt worden om het geslacht van vrouwelijke patiënten te veranderen. Wel in aanmerking komen mensen die het slachtoffer zijn van verminking, congenitale misvormingen, kankerletsels of erectiestoornissen. Hoewel met deze methode het risico op fysieke afstoting aanzienlijk kan worden verminderd, zijn er nog wel psychologische verwikkelingen. In 2005 vroeg de eerste man die ooit een penistransplantatie onderging twee weken na de operatie al om hem weer weg te nemen. Dat was het gevolg van de ernstige psychische problemen waarmee hij en zijn vrouw te maken kregen. De vorsers wachten nu op groen licht van de FDA. Met de cellen van toekomstige getransplanteerden hebben ze al zes "gebruiksklare" penissen gemaakt. Toch denken ze dat het een realistischer doel is om te beginnen met gedeeltelijke vervangingen. In het interview in The Guardian zegt prof. Atala tot slot dat "dit werk deel uitmaakt van een bredere beschouwing over de absolute noodzaak om organen te maken op artificiële wijze, in de huidige maatschappij waar mensen almaar ouder worden en donoren schaars zijn".