'Eten wat je lichaam écht nodig heeft'

Het was de documentaire Blackfish die Annelies Moons zo'n zes jaar geleden liet stilstaan bij haar leven en levensstijl. "Ik hou enorm van de onderwaterwereld. Dolfijnen en orka's zijn prachtige dieren." Maar het lot dat Tilikum was vergaan, de orka die zowat zijn hele leven in gevangenschap leefde en in 2010 zijn verzorger doodde tijdens een show, raakte haar diep.Vanaf dat moment besloot dokter Moons (54) zich in te zetten voor het sluiten van alle dolfinaria in Europa, vertelt ze. "Een grootse demonstratie in Brussel in 2013, getrokken door voormalig dolfijnentrainer Ric O'Barry, veranderde mijn leven op slag. Die dag werd ik dierenrechtenactiviste en vegetariër."VerjongingskuurAnnelies Moons: "Omdat ik gezond wilde koken voor mijn gezin, begon ik me te verdiepen in plantaardige voeding. Via via kwam ik in contact met professor Peter Clarys van de VUB die me een wetenschappelijk artikel bezorgde over dierlijke eiwitten en verzuring van het lichaam. Mijn literatuurstudie kon beginnen." Ondertussen nam dr. Moons deel aan acties van Animals Rights en Bite Back. "Daar kwam ik in contact met veganisten. Zes maanden nadat ik vegetariër werd, zette ik dan ook de stap naar veganisme."Geleidelijk aan kreeg het nieuwe eetpatroon van dr. Moons vorm. Naast haar uitgebreid literatuuronderzoek, volgde ze ook een online opleiding Plant-Based Nutrition van biochemicus en voedingsgeleerde T. Colin Campbell aan Cornell University, New York. Vandaag eten de huisarts en haar gezin vetarm whole food plant-based (WFPB)."Concreet houdt dit in: peulvruchten, volkoren granen, groenten, fruit, noten en zaden - kortom zo min mogelijk bewerkt voedsel alsook zo weinig mogelijk geraffineerde vetten." Sinds ze op deze manier eet, voelt ze zich fitter en ziet ze er ook veel beter uit, zegt Annelies Moons. "Het is een ware verjongingskuur voor je lichaam."Dokter Moons legt uit: "Je hebt veel meer energie en daardoor minder slaap nodig. Je darmflora vaart goed bij de grote hoeveelheid vezels die je opneemt, wat dan weer je immuniteit en psychische gezondheid ten goede komt. De grote hoeveelheid vitaminen, mineralen, antioxidanten, samen met een minimale opname van pro-inflammatoire vetten, verzadigde vetten en geraffineerde suikers zorgen ervoor dat je opneemt wat je lichaam écht nodig heeft. Verder word je met dit voedingspatroon ook minder blootgesteld aan vetoplosbare polluenten en hormoonverstoorders via dierlijke vetten uit het milieu."De huisarts schreef al tal van opiniestukken en blogartikels over haar verandering van voedingspatroon - "zeg maar levensstijl" - en kreeg daar naar eigen zeggen veel positieve reacties op uit academisch en medisch milieu. Helemaal overtuigd van haar voedingspatroon, probeert de huisarts ook patiënten te motiveren om gezonder te eten en te leven. "Maar als je iemand goed wil informeren, ben je algauw twee uur bezig. En artsen hebben het al zo druk. Bovendien bestaat hier geen nomenclatuurnummer voor."Patiënten die voedingsadvies wensen, kunnen daarvoor bij dr. Moons een aparte consultatie boeken. De huisarts geeft ook vaak lezingen en via sociale media krijgt ze veel voedinggerelateerde vragen, bijvoorbeeld van veganisten. Volgens haar ligt de sleutel tot het aannemen van een nieuw voedingspatroon en daarbij horende levensstijl dan ook in kennis. "Als mensen weten en begrijpen waarom ze zich met dit eetpatroon gezonder zullen voelen, en hoe ze tegelijkertijd op deze manier bijdragen tot een beter milieu, dan zullen ze de switch wel maken", gelooft dokter Moons. Nog beter is natuurlijk als je die kennis over gezonde voeding kan demonstreren, en daarom wil de huisarts in de toekomst ook kookworkshops organiseren.Annelies Moons vertelt zeer gepassioneerd, bij momenten zelfs een tikkeltje hevig. "Uiteraard respecteer ik het wanneer mensen er een andere levensstijl op na houden - zij bezitten nog niet alle kennis om gezonder te kunnen leven." Met de jaren heeft de huisarts een aantal patiënten niet meer zien terugkeren. "Als ik bij een patiënt met een hoge bloeddruk en ontregelde diabetes de medicatie moet verhogen, dan zeg ik: als u zo verder doet, zal u steeds meer medicatie nodig hebben, maar het is niet de medicatie die u zal beter maken." In eenzelfde adem wijst dr. Moons op de enorme hoeveelheid medicatieresten die in het milieu terechtkomen en onze omgeving schaden. Of ze ooit weigert om geneesmiddelen voor te schrijven? "Neen, ik schrijf ze wel voor, maar wat ik erbij vertel, is er voor sommige patiënten te veel aan.""Als arts heb ik 25 jaar op een verkeerde manier gewerkt", gaat Annelies Moons verder. "Omdat ik niet beter wist. In de opleiding geneeskunde leren we over ziektes, hun symptomen en hoe we ze moeten behandelen. Maar niet over hoe we de eigenlijke oorzaak van aandoeningen kunnen aanpakken." De huisarts gaat zelfs zo ver te stellen dat patiënten informatie bijbrengen over voeding en levensstijl, bewust onthouden wordt aan artsen in opleiding. Volgens dr. Moons moet er in het curriculum veel meer aandacht zijn voor voedingsleer, in principe zelfs al vanaf het hoger middelbaar onderwijs. Immers, kennis is koning, zo besluit de huisarts.