De opleiding huisartsgeneeskunde zit in Vlaanderen al een aantal jaar in de lift. Toch rijst dikwijls de vraag of er in de toekomst wel genoeg huisartsen zullen zijn. Vooral in de meer landelijke regio's is het probleem vandaag acuut.

Volgens Bernard Lefloch van de UAntwerpen moet het imago van het huisartsenberoep verbeteren. "Schattingen van de Europese Unie tonen aan dat 13,5% van de noden op gezondheidsvlak niet gelenigd zal kunnen worden als er niets verandert", aldus de doctoraatsstudent.

Samen met collega's van het European General Practice Research Network ging hij daarom bij 183 huisartsen uit acht landen (België, Bulgarije, Duitsland, Finland, Frankrijk, Israël, Polen en Slovenië) na welke factoren een belangrijke rol spelen in hun jobtevredenheid. Met andere woorden, welke factoren stimuleren huisartsen om dagdagelijks hun job met passie uit te oefenen?

Organisatie praktijk

Die factoren blijken in de verschillende landen vrij identiek te zijn.

Zo geven de ondervraagde huisartsen onder meer aan dat ze energie halen uit de gevarieerde situaties die ze meemaken en uit de contacten met een brede waaier aan patiënten. Een arts-patiëntrelatie die gestoeld is op wederzijds vertrouwen en respect, draagt bij tot het zelfvertrouwen.

Verder is de vrijheid om hun werkomgeving te kiezen evenals de manier waarop ze hun praktijk organiseren, een ander belangrijk pluspunt. Ook niet onbelangrijk voor de huisartsen: de woonomgeving moet voldoende faciliteiten bieden voor de familie.

Samenwerking

Een ander aspect dat in belangrijke mate bijdraagt tot de jobtevredenheid, is de samenwerking met andere zorgprofessionals. "Huisartsen hebben nood aan het perspectief van collega's en willen af en toe met hen kunnen discussiëren", duidt Bernard Lefloch.

Het mag dan ook geen verrassing zijn dat de ondervraagde huisartsen aangeven graag in groep te werken. "Dat is uiteraard een uitdaging in de meer landelijke gebieden, waar er vaak weinig collega's zijn."

Ondanks deze aspecten, heerst er binnen de medische opleiding al te vaak een negatieve perceptie over het beroep van huisarts, zegt Lefloch. Volgens de doctoraatsstudent zouden universiteiten de wetenschappelijke dimensie en de toegevoegde waarde van de job meer moeten beklemtonen. "Een specifieke meerjarige opleiding tot huisarts, met docenten die uit de praktijk komen, zoals in Vlaanderen bestaat, is erg belangrijk."

De opleiding huisartsgeneeskunde zit in Vlaanderen al een aantal jaar in de lift. Toch rijst dikwijls de vraag of er in de toekomst wel genoeg huisartsen zullen zijn. Vooral in de meer landelijke regio's is het probleem vandaag acuut. Volgens Bernard Lefloch van de UAntwerpen moet het imago van het huisartsenberoep verbeteren. "Schattingen van de Europese Unie tonen aan dat 13,5% van de noden op gezondheidsvlak niet gelenigd zal kunnen worden als er niets verandert", aldus de doctoraatsstudent.Samen met collega's van het European General Practice Research Network ging hij daarom bij 183 huisartsen uit acht landen (België, Bulgarije, Duitsland, Finland, Frankrijk, Israël, Polen en Slovenië) na welke factoren een belangrijke rol spelen in hun jobtevredenheid. Met andere woorden, welke factoren stimuleren huisartsen om dagdagelijks hun job met passie uit te oefenen?Organisatie praktijkDie factoren blijken in de verschillende landen vrij identiek te zijn. Zo geven de ondervraagde huisartsen onder meer aan dat ze energie halen uit de gevarieerde situaties die ze meemaken en uit de contacten met een brede waaier aan patiënten. Een arts-patiëntrelatie die gestoeld is op wederzijds vertrouwen en respect, draagt bij tot het zelfvertrouwen.Verder is de vrijheid om hun werkomgeving te kiezen evenals de manier waarop ze hun praktijk organiseren, een ander belangrijk pluspunt. Ook niet onbelangrijk voor de huisartsen: de woonomgeving moet voldoende faciliteiten bieden voor de familie.SamenwerkingEen ander aspect dat in belangrijke mate bijdraagt tot de jobtevredenheid, is de samenwerking met andere zorgprofessionals. "Huisartsen hebben nood aan het perspectief van collega's en willen af en toe met hen kunnen discussiëren", duidt Bernard Lefloch. Het mag dan ook geen verrassing zijn dat de ondervraagde huisartsen aangeven graag in groep te werken. "Dat is uiteraard een uitdaging in de meer landelijke gebieden, waar er vaak weinig collega's zijn."Ondanks deze aspecten, heerst er binnen de medische opleiding al te vaak een negatieve perceptie over het beroep van huisarts, zegt Lefloch. Volgens de doctoraatsstudent zouden universiteiten de wetenschappelijke dimensie en de toegevoegde waarde van de job meer moeten beklemtonen. "Een specifieke meerjarige opleiding tot huisarts, met docenten die uit de praktijk komen, zoals in Vlaanderen bestaat, is erg belangrijk."