De richtlijnen zijn gebaseerd op het document van de Belgische Reanimatieraad (BRC) met ethische principes en richtlijnen. Concreet houden ze in dat men 1,5 meter afstand moet houden, behalve bij levensreddende handelingen, en dit laatste mag enkel als de hulpverlener wegwerphandschoenen en een mondmasker heeft. Het is natuurlijk niet evident om een correct evenwicht te vinden, maar ik heb toch een aantal deontologische bedenkingen bij dit advies.

Bij verlening van eerste hulp geldt als basisprincipe dat men dit enkel mag doen als de veiligheid van de eerstehulpverlener voldoende gegarandeerd kan worden. Gezien men besmet kan zijn met het SARS-CoV-2-virus zonder symptomen te vertonen, wordt volgens de BRC iedereen momenteel als vermoedelijk besmet beschouwd.

Ik kan mij daar wel in vinden. Volgens recente steekproeven op basis van bloedanalyses zijn er momenteel 4,3% van de inwoners besmet (geweest). Deze zijn niet allemaal op hetzelfde moment besmettelijk, maar je kunt dan wel beschouwen dat er wel degelijk een kans bestaat op besmetting bij contact met een slachtoffer.

Nu, de gevolgtrekking hieruit is dat er dus altijd 1,5 meter afstand bewaard moet worden, behalve bij een levensreddende handeling. Wederom, dit lijkt me een zinvolle richtlijn. Ook met behouden van afstand kan men een slachtoffer bijstaan, bijvoorbeeld door het bellen van de hulpdiensten. Ook de beslissing om bij een uit te voeren reanimatie (i.e. een levensreddende handeling) geen mond-op-mondbeademing uit te voeren, vind ik een correcte richtlijn.

De meerwaarde van de afwisseling van borstcompressies met beademing wordt al geruime tijd in vraag gesteld, en zeker in de huidige setting zal het evenwicht zich verschuiven naar een voorkeur voor enkel borstcompressies.

Deontologisch gezien stel ik mij vragen bij de nieuwe richtlijnen over eerste hulp in tijden van corona

Alleen de stelling dat de hulpverlener voor een levensreddende handeling het slachtoffer niet mag benaderen wanneer hij/zij geen wegwerphandschoenen en een chirurgisch of FFP2-masker heeft, omdat de kans op besmetting te groot is? Dat vind ik deontologisch niet aanvaardbaar.

SARS-CoV-2 is niet de pest. Ja, er kan een risico zijn op besmetting ALS het slachtoffer covid-19 heeft. Dat op zich betekent ook niet noodzakelijk dat de hulpverlener zelf besmet geraakt. Een dergelijke besmetting hoeft ook niet te betekenen dat de hulpverlener zelf zwaar ziek geraakt; uiteindelijk verloopt meer dan 80% van de bevestigde besmettingen mild tot asymptomatisch.

Bovenstaande inschatting van het reëel aantal besmettingen (4% van de bevolking i.p.v. 0,4%) is dan nog eens een factor 10 groter, wat zou betekenen dat 98% van de besmettingen zonder veel (of zelfs enige) problemen verloopt.

Ik zou dus zeker het advies onderschrijven om in deze tijden van corona 1,5 meter afstand te behouden en enkel bij levensreddende handelingen dichterbij te komen. Ik ben het er ook mee eens om dan geen mond-op-mondbeademing te doen, maar enkel borstcompressies, en wanneer mogelijk handschoenen en een mondmasker te voorzien. Maar om iemand met een hartstilstand te laten creperen wanneer je geen handschoenen en een masker bij de hand hebt? Nee, dat vind ik niet oké.

De richtlijnen zijn gebaseerd op het document van de Belgische Reanimatieraad (BRC) met ethische principes en richtlijnen. Concreet houden ze in dat men 1,5 meter afstand moet houden, behalve bij levensreddende handelingen, en dit laatste mag enkel als de hulpverlener wegwerphandschoenen en een mondmasker heeft. Het is natuurlijk niet evident om een correct evenwicht te vinden, maar ik heb toch een aantal deontologische bedenkingen bij dit advies.Bij verlening van eerste hulp geldt als basisprincipe dat men dit enkel mag doen als de veiligheid van de eerstehulpverlener voldoende gegarandeerd kan worden. Gezien men besmet kan zijn met het SARS-CoV-2-virus zonder symptomen te vertonen, wordt volgens de BRC iedereen momenteel als vermoedelijk besmet beschouwd. Ik kan mij daar wel in vinden. Volgens recente steekproeven op basis van bloedanalyses zijn er momenteel 4,3% van de inwoners besmet (geweest). Deze zijn niet allemaal op hetzelfde moment besmettelijk, maar je kunt dan wel beschouwen dat er wel degelijk een kans bestaat op besmetting bij contact met een slachtoffer.Nu, de gevolgtrekking hieruit is dat er dus altijd 1,5 meter afstand bewaard moet worden, behalve bij een levensreddende handeling. Wederom, dit lijkt me een zinvolle richtlijn. Ook met behouden van afstand kan men een slachtoffer bijstaan, bijvoorbeeld door het bellen van de hulpdiensten. Ook de beslissing om bij een uit te voeren reanimatie (i.e. een levensreddende handeling) geen mond-op-mondbeademing uit te voeren, vind ik een correcte richtlijn. De meerwaarde van de afwisseling van borstcompressies met beademing wordt al geruime tijd in vraag gesteld, en zeker in de huidige setting zal het evenwicht zich verschuiven naar een voorkeur voor enkel borstcompressies.Alleen de stelling dat de hulpverlener voor een levensreddende handeling het slachtoffer niet mag benaderen wanneer hij/zij geen wegwerphandschoenen en een chirurgisch of FFP2-masker heeft, omdat de kans op besmetting te groot is? Dat vind ik deontologisch niet aanvaardbaar.SARS-CoV-2 is niet de pest. Ja, er kan een risico zijn op besmetting ALS het slachtoffer covid-19 heeft. Dat op zich betekent ook niet noodzakelijk dat de hulpverlener zelf besmet geraakt. Een dergelijke besmetting hoeft ook niet te betekenen dat de hulpverlener zelf zwaar ziek geraakt; uiteindelijk verloopt meer dan 80% van de bevestigde besmettingen mild tot asymptomatisch. Bovenstaande inschatting van het reëel aantal besmettingen (4% van de bevolking i.p.v. 0,4%) is dan nog eens een factor 10 groter, wat zou betekenen dat 98% van de besmettingen zonder veel (of zelfs enige) problemen verloopt.Ik zou dus zeker het advies onderschrijven om in deze tijden van corona 1,5 meter afstand te behouden en enkel bij levensreddende handelingen dichterbij te komen. Ik ben het er ook mee eens om dan geen mond-op-mondbeademing te doen, maar enkel borstcompressies, en wanneer mogelijk handschoenen en een mondmasker te voorzien. Maar om iemand met een hartstilstand te laten creperen wanneer je geen handschoenen en een masker bij de hand hebt? Nee, dat vind ik niet oké.