...

De vrouw was afkomstig uit de Republiek Congo en leed aan de ernstige genetische bloedziekte sikkelcelanemie, die op de leeftijd van 5 jaar was vastgesteld. Na haar emigratie naar België op de leeftijd van 11 jaar verergerde haar aandoening, waarna de artsen van de Université Libre de Bruxelles besloten om een beenmergtransplantatie uit te voeren. Haar broer kon fungeren als donor omdat hij immunologisch compatibel was. Zoals bij elke transplantatie moet die procedure voorafgegaan worden door een immunosuppressieve behandeling. Die behandeling vernietigt meestal echter de werking van de ovaria, zodat de patiënten onvruchtbaar worden. Daarom verwijderden de Belgische chirurgen eerst 62 fragmenten van haar nog inactieve rechterovarium voor cryopreservatie. Het doel daarvan was om het meisje, dat toen 13 jaar en 11 maanden oud was, de mogelijkheid te bieden om later kinderen te krijgen. Ze menstrueerde op dat moment nog niet, maar vertoonde tekenen van puberteit zoals borstontwikkeling. Na de geslaagde beenmergtransplantatie moest het meisje gedurende 18 maanden immunosuppressiva blijven innemen wegens een graft-versus-hostreactie. Zoals gevreesd begon de werking van haar linkerovarium, dat ter plaatse was gelaten, achteruit te gaan toen ze slechts 15 jaar was. De artsen schreven haar daarom een hormonale substitutiebehandeling voor, om de menstruatie op te wekken. Tien jaar later had de jonge vrouw een zwangerschapswens. Om haar vruchtbaarheid te herstellen, ontdooide een team onder leiding van gynaecologe Isabelle Demeestere (ULB) een deel van het ovariumweefsel en plantte vier fragmenten daarvan in het ter plaatse gebleven linkerovarium in, en elf andere op andere plaatsen in haar lichaam. Na vijf maanden begonnen die weefsels follikels aan te maken die rijpe ovocyten bevatten. Twee jaar later werd de jonge vrouw op 27-jarige leeftijd uiteindelijk spontaan zwanger en ze beviel van een gezond jongetje van iets meer dan drie kilo. Tot op heden werken haar ovaria nog altijd, zodat niets verdere zwangerschappen in de weg staat. Dit mooie verhaal bewijst dat onrijp ovariumweefsel functionele ovocyten kan aanmaken en biedt hoop op moederschap voor meisjes die behandelingen moeten ondergaan die hun vruchtbaarheid kunnen aantasten, zoals in het geval van leukemie. Meer onderzoek is evenwel nodig om na te gaan of dezelfde procedure kan worden uitgevoerd bij prepuberale meisjes, want de patiënte vertoonde al tekenen van puberteit.