"De jeugd en de actieve bevolking opnieuw verlammen om de oudere generatie te beschermen, kan in vraag gesteld worden. Zou het niet eerlijker en logischer zijn dat enkel die mensen voor wie het virus echt gevaarlijk is, in lockdown gaan?", schrijft dr. Paul Nuytemans.
De jeugd en de actieve bevolking opnieuw verlammen om de oudere generatie te beschermen, kan zeker in vraag gesteld worden. Nu we weten dat het coronavirus meestal enkel een ernstig probleem is voor ouderen en chronisch zieken, kan de ernst van deze virusziekte zeker gerelativeerd worden.
Onze huidige westerse mentaliteit beschouwt sterven als het ergste wat een mens kan overkomen, wat eigenlijk heel normaal is volgens onze natuur: de manier waarop we onze passage hierop aarde doorbrengen, is belangrijker dan wanneer er een einde aankomt.
Moeten we de jeugd en de actieve bevolking straffen voor iets waarvoor zij niet de minste verantwoordelijkheid dragen?
Moeten we de jeugd en de actieve bevolking straffen voor iets waarvoor zij niet de minste verantwoordelijkheid dragen? Is het al niet erg genoeg dat wij de jongeren opgezadeld hebben met een (dodelijke!) klimaatopwarming? En moeten zij door die tweede coronaopstoot opnieuw in lockdown met zware psychische en economische gevolgen?
Zou het niet eerlijker en logischer zijn dat enkel en alleen die mensen voor wie het virus écht gevaarlijk is, in lockdown gaan? En dat zij hun eigen vrijheid en verantwoordelijkheid krijgen om over hun gedrag te oordelen: afzondering of risico voor de virusziekte?
Het zijn niet de virologen, maar onze politici die hiermee rekening dienen te houden en over de wijze van een lockdown te beslissen.
De jeugd en de actieve bevolking opnieuw verlammen om de oudere generatie te beschermen, kan zeker in vraag gesteld worden. Nu we weten dat het coronavirus meestal enkel een ernstig probleem is voor ouderen en chronisch zieken, kan de ernst van deze virusziekte zeker gerelativeerd worden. Onze huidige westerse mentaliteit beschouwt sterven als het ergste wat een mens kan overkomen, wat eigenlijk heel normaal is volgens onze natuur: de manier waarop we onze passage hierop aarde doorbrengen, is belangrijker dan wanneer er een einde aankomt. Moeten we de jeugd en de actieve bevolking straffen voor iets waarvoor zij niet de minste verantwoordelijkheid dragen? Is het al niet erg genoeg dat wij de jongeren opgezadeld hebben met een (dodelijke!) klimaatopwarming? En moeten zij door die tweede coronaopstoot opnieuw in lockdown met zware psychische en economische gevolgen? Zou het niet eerlijker en logischer zijn dat enkel en alleen die mensen voor wie het virus écht gevaarlijk is, in lockdown gaan? En dat zij hun eigen vrijheid en verantwoordelijkheid krijgen om over hun gedrag te oordelen: afzondering of risico voor de virusziekte? Het zijn niet de virologen, maar onze politici die hiermee rekening dienen te houden en over de wijze van een lockdown te beslissen.
