Er circuleren in deze covid-19-periode veel preventieboodschappen: mondmaskers, handhygiëne, sociale bubbels, verplicht telewerken, en als laatste en die meteen de hoop op een betere wereld in zich draagt: vaccinatie. Al deze maatregelen zijn belangrijk en spelen een essentiële rol bij het terugdringen van de besmettingen, maar ik kan alleen maar vaststellen dat één element ontbreekt: preventie van zwaarlijvigheid en hart- en vaatziekten.

Afgezien van enkele pseudowetenschappelijke artikels over het belang van dit of dat mineraal of dit of dat wondervoedsel, wordt in de klassieke media namelijk nooit melding gemaakt van de rol van voeding, lichaamsbeweging en dieetmaatregelen bij het verminderen van het risico op een ernstige vorm van covid.

Nu de noodtoestand voorbij is, lijkt het mij van essentieel belang aan te dringen op de preventie van zwaarlijvigheid en hart- en vaatziekten

Tegenwoordig weet elke arts dat zwaarlijvigheid bij besmette patiënten gepaard gaat met een verhoogde mortaliteit. Hoe zit het met diabetes en de prevalentie ervan bij patiënten met een slecht ziekteverloop?

Op dit moment weten we dat dit virus en zijn varianten ons waarschijnlijk nog enige tijd zullen vergezellen. Daarom is het de bedoeling om zoveel mogelijk mensen te vaccineren, niet alleen in de hoop dat het virus minder zal circuleren, maar ook en vooral opdat het aantal ziekenhuisopnames wegens ernstige covid zou afnemen en onze intensive care-afdelingen niet langer verzadigd zijn.

Als we van dit principe uitgaan, en gezien het feit dat we ons niet meer in de noodsituatie van het begin van de epidemie bevinden, waarom zouden we de preventie van zwaarlijvigheid en hart- en vaatziekten dan niet opvoeren?

Een bevolking met een gezonde levensstijl heeft meer kansen om ernstige covid te overleven.

In de afgelopen maanden is het voor elke huisarts die zijn consultaties heeft hervat duidelijk geworden dat telewerken een negatieve invloed heeft gehad op de lichaamsbeweging en de gewichtstoename van de patiënten

In de afgelopen maanden is het voor elke huisarts die zijn consultaties heeft hervat duidelijk geworden dat telewerken een negatieve invloed heeft gehad op de lichaamsbeweging en de gewichtstoename van de patiënten. Wij dachten allemaal dat het effect van de opsluiting wel over zou gaan en alles weer normaal zou worden, maar veel patiënten telewerken en brengen meer dan acht uur per dag zittend door, verstoken van (onder andere) de gebruikelijke wandeling om het openbaar vervoer te nemen. Het aantal consulten voor lage rugpijn is explosief gestegen en kinesitherapeuten treden vaak op als sportcoaches.

Maar hoe kunnen we een terugkeer naar lichaamsbeweging bevorderen als de sportscholen gesloten zijn en we meer dan twee weken moeten wachten op een zwemafspraak van een half uurtje? Buitenactiviteit is natuurlijk altijd mogelijk geweest, maar wanneer de patiënt is aangekomen, slechte gewoonten heeft en al meer sociaal geïsoleerd is dan normaal, is het niet gemakkelijk hem te motiveren... vooral als het weer niet goed is.

Obesitas en diabetes zijn ook pandemieën, niet besmettelijk maar toch een pandemie.

Ook de geestelijke gezondheid van de bevolking heeft een klap gekregen en het is niemand ontgaan dat lichaamsbeweging en een gezonde voeding een belangrijke rol spelen

Nu de noodtoestand en de verrassing van het virus voorbij zijn, lijkt het mij van essentieel belang aan te dringen op de preventie van deze pathologieën, nog meer bij de jongsten, zodat deze periode voor hen niet dubbel zo zwaar doorweegt.

Ook de geestelijke gezondheid van de bevolking heeft een klap gekregen en het is niemand ontgaan dat lichaamsbeweging en een gezonde voeding een belangrijke rol spelen.

Kortom, net als velen ben ik blij dat de sportsector weer volop in beweging is, voor het welzijn van onze patiënten (en onszelf). En ik hoop dat als er een zoveelste golf komt, wij deze sector zullen beschouwen als van essentieel belang voor de gezondheid van de bevolking, met uiteraard het nodige toezicht om besmettingen te voorkomen.

Ik twijfel er niet aan dat wij in de niet al te verre toekomst sport op voorschrift zullen aanbevelen!

Laten we tot dan onze patiënten blijven aanmoedigen en hen bewust maken van het feit dat een gezonde leefstijl de beste manier is om (bijna) alle huidige pandemieën te voorkomen!

Er circuleren in deze covid-19-periode veel preventieboodschappen: mondmaskers, handhygiëne, sociale bubbels, verplicht telewerken, en als laatste en die meteen de hoop op een betere wereld in zich draagt: vaccinatie. Al deze maatregelen zijn belangrijk en spelen een essentiële rol bij het terugdringen van de besmettingen, maar ik kan alleen maar vaststellen dat één element ontbreekt: preventie van zwaarlijvigheid en hart- en vaatziekten.Afgezien van enkele pseudowetenschappelijke artikels over het belang van dit of dat mineraal of dit of dat wondervoedsel, wordt in de klassieke media namelijk nooit melding gemaakt van de rol van voeding, lichaamsbeweging en dieetmaatregelen bij het verminderen van het risico op een ernstige vorm van covid. Tegenwoordig weet elke arts dat zwaarlijvigheid bij besmette patiënten gepaard gaat met een verhoogde mortaliteit. Hoe zit het met diabetes en de prevalentie ervan bij patiënten met een slecht ziekteverloop?Op dit moment weten we dat dit virus en zijn varianten ons waarschijnlijk nog enige tijd zullen vergezellen. Daarom is het de bedoeling om zoveel mogelijk mensen te vaccineren, niet alleen in de hoop dat het virus minder zal circuleren, maar ook en vooral opdat het aantal ziekenhuisopnames wegens ernstige covid zou afnemen en onze intensive care-afdelingen niet langer verzadigd zijn.Als we van dit principe uitgaan, en gezien het feit dat we ons niet meer in de noodsituatie van het begin van de epidemie bevinden, waarom zouden we de preventie van zwaarlijvigheid en hart- en vaatziekten dan niet opvoeren?Een bevolking met een gezonde levensstijl heeft meer kansen om ernstige covid te overleven.In de afgelopen maanden is het voor elke huisarts die zijn consultaties heeft hervat duidelijk geworden dat telewerken een negatieve invloed heeft gehad op de lichaamsbeweging en de gewichtstoename van de patiënten. Wij dachten allemaal dat het effect van de opsluiting wel over zou gaan en alles weer normaal zou worden, maar veel patiënten telewerken en brengen meer dan acht uur per dag zittend door, verstoken van (onder andere) de gebruikelijke wandeling om het openbaar vervoer te nemen. Het aantal consulten voor lage rugpijn is explosief gestegen en kinesitherapeuten treden vaak op als sportcoaches.Maar hoe kunnen we een terugkeer naar lichaamsbeweging bevorderen als de sportscholen gesloten zijn en we meer dan twee weken moeten wachten op een zwemafspraak van een half uurtje? Buitenactiviteit is natuurlijk altijd mogelijk geweest, maar wanneer de patiënt is aangekomen, slechte gewoonten heeft en al meer sociaal geïsoleerd is dan normaal, is het niet gemakkelijk hem te motiveren... vooral als het weer niet goed is.Obesitas en diabetes zijn ook pandemieën, niet besmettelijk maar toch een pandemie.Nu de noodtoestand en de verrassing van het virus voorbij zijn, lijkt het mij van essentieel belang aan te dringen op de preventie van deze pathologieën, nog meer bij de jongsten, zodat deze periode voor hen niet dubbel zo zwaar doorweegt.Ook de geestelijke gezondheid van de bevolking heeft een klap gekregen en het is niemand ontgaan dat lichaamsbeweging en een gezonde voeding een belangrijke rol spelen.Kortom, net als velen ben ik blij dat de sportsector weer volop in beweging is, voor het welzijn van onze patiënten (en onszelf). En ik hoop dat als er een zoveelste golf komt, wij deze sector zullen beschouwen als van essentieel belang voor de gezondheid van de bevolking, met uiteraard het nodige toezicht om besmettingen te voorkomen.Ik twijfel er niet aan dat wij in de niet al te verre toekomst sport op voorschrift zullen aanbevelen!Laten we tot dan onze patiënten blijven aanmoedigen en hen bewust maken van het feit dat een gezonde leefstijl de beste manier is om (bijna) alle huidige pandemieën te voorkomen!