Terwijl ondertussen het aantal besmettingen stijgt, zijn na de nationale veiligheidsraad de nieuwe, versoepelde corona maatregelen ingegaan. De verwarring is hierdoor even hoger dan ooit. Het debat zwengelt aan. Toch is dit de juiste stap voorwaarts. Maar als ik dit zeg, pleit ik niet voor of tegen de specifieke maatregelen zelf. Deze maatregelen zijn vooral een stap in de goeie richting door hun intrinsieke waarde, door hun aanpak.

Aan het begin van de lockdown werden de eerste corona-maatregelen opgelegd. Mensen waren er niet blij mee, maar toch werden de maatregelen netjes opgevolgd. Maar de laatste maanden merken we echter steeds meer verzet ertegen. Mensen komen op straat om hun vrijheid terug te winnen. Elk diner met vrienden mondt uit in een discussie over het nut ervan. Waarom we zo een verandering zien in de houding ten opzicht van de maatregelen heeft vele oorzaken. Ikzelf beschouw twee oorzaken essentieel. Ze helpen ook om in te zien waarom deze nieuwe maatregelen toch een slimme stap voorwaarts zouden kunnen zijn: 'een systeem-gerichte benadering' en 'op angst gebaseerde beslissingen'.

Alle maatregelen waren tot nu toe steeds gebaseerd op angst. Mensen volgden ook deze maatregelen op basis van angst. Als iemand een pistool tegen ons hoofd plaatst, dan zullen we inderdaad voldoen aan de gestelde eisen. Maar als dat pistool heel erg lang op ons is gericht, dan wil men op den duur niet meer ingeven aan die angst. Het is het niet waard om op die manier door te gaan.

In plaats van mensen bang te maken, moeten we hen objectief, meer en zelfs anders gaan informeren

In plaats van mensen bang te maken, moeten we hen objectief, meer en zelfs anders gaan informeren. We moeten hun realiteit begrijpen en daar rekening mee houden. Niet om meer druk te kunnen uitoefenen, maar om hen de tools te geven zelf een impact te hebben. De huidige aanpak is steeds gedreven geweest vanuit het systeem. Want het systeem weet het beter dan de mensen. Deze systeem-gerichte benadering werkt echter niet op lange termijn om dat het niet voldoet aan de realiteit van de mensen. Een mens-gerichte aanpak start daarentegen vanuit de noden van de mens. Wat heeft men nodig om te kunnen veranderen. Hoe kan men zelf zijn of haar verantwoordelijkheid opnemen.

Diëtisten, personal trainers en life coaches hebben dit al langer onder de knie. In hun domein zijn zij de expert. Maar ze beseffen al langer dan vandaag dat ze mensen niet langdurig kunnen motiveren als zij een aanpak voorstellen die start vanuit hun overtuigingen. Ook het opleggen van verplichtingen die gebaseerd zijn op angst, werkt voor hun klanten slechts tijdelijk.

Daarom zijn deze versoepelde maatregelen een eerste stap in de juiste, meest impactvolle, richting. Men probeert de nadruk te verschuiven van moeten naar weten. Zelfs al stijgt het aantal besmettingen, met de juiste informatie is dit de enigste duurzame aanpak. Het is trouwens een aanpak waaruit artsen en andere zorgverstrekkers ook iets kunnen leren.

Terwijl ondertussen het aantal besmettingen stijgt, zijn na de nationale veiligheidsraad de nieuwe, versoepelde corona maatregelen ingegaan. De verwarring is hierdoor even hoger dan ooit. Het debat zwengelt aan. Toch is dit de juiste stap voorwaarts. Maar als ik dit zeg, pleit ik niet voor of tegen de specifieke maatregelen zelf. Deze maatregelen zijn vooral een stap in de goeie richting door hun intrinsieke waarde, door hun aanpak.Aan het begin van de lockdown werden de eerste corona-maatregelen opgelegd. Mensen waren er niet blij mee, maar toch werden de maatregelen netjes opgevolgd. Maar de laatste maanden merken we echter steeds meer verzet ertegen. Mensen komen op straat om hun vrijheid terug te winnen. Elk diner met vrienden mondt uit in een discussie over het nut ervan. Waarom we zo een verandering zien in de houding ten opzicht van de maatregelen heeft vele oorzaken. Ikzelf beschouw twee oorzaken essentieel. Ze helpen ook om in te zien waarom deze nieuwe maatregelen toch een slimme stap voorwaarts zouden kunnen zijn: 'een systeem-gerichte benadering' en 'op angst gebaseerde beslissingen'.Alle maatregelen waren tot nu toe steeds gebaseerd op angst. Mensen volgden ook deze maatregelen op basis van angst. Als iemand een pistool tegen ons hoofd plaatst, dan zullen we inderdaad voldoen aan de gestelde eisen. Maar als dat pistool heel erg lang op ons is gericht, dan wil men op den duur niet meer ingeven aan die angst. Het is het niet waard om op die manier door te gaan.In plaats van mensen bang te maken, moeten we hen objectief, meer en zelfs anders gaan informeren. We moeten hun realiteit begrijpen en daar rekening mee houden. Niet om meer druk te kunnen uitoefenen, maar om hen de tools te geven zelf een impact te hebben. De huidige aanpak is steeds gedreven geweest vanuit het systeem. Want het systeem weet het beter dan de mensen. Deze systeem-gerichte benadering werkt echter niet op lange termijn om dat het niet voldoet aan de realiteit van de mensen. Een mens-gerichte aanpak start daarentegen vanuit de noden van de mens. Wat heeft men nodig om te kunnen veranderen. Hoe kan men zelf zijn of haar verantwoordelijkheid opnemen.Diëtisten, personal trainers en life coaches hebben dit al langer onder de knie. In hun domein zijn zij de expert. Maar ze beseffen al langer dan vandaag dat ze mensen niet langdurig kunnen motiveren als zij een aanpak voorstellen die start vanuit hun overtuigingen. Ook het opleggen van verplichtingen die gebaseerd zijn op angst, werkt voor hun klanten slechts tijdelijk.Daarom zijn deze versoepelde maatregelen een eerste stap in de juiste, meest impactvolle, richting. Men probeert de nadruk te verschuiven van moeten naar weten. Zelfs al stijgt het aantal besmettingen, met de juiste informatie is dit de enigste duurzame aanpak. Het is trouwens een aanpak waaruit artsen en andere zorgverstrekkers ook iets kunnen leren.