...
Een déjà vu-gevoel ontbreekt evenmin. De discussie over (preventieve) borstkankerscreening voorbehouden aan een welbepaalde leeftijdsgroep beslechtte Vlaanderen al rond de eeuwwisseling. Meer dan 15 jaar al ontvangen vrouwen tussen 50 en 74 jaar om de twee jaar een uitnodiging om zich te laten screenen. Zich daarvoor ver verplaatsen, hoeft niet; een mammobiel doet alle uithoeken van het (Vlaamse) land aan. Dat heet preventie.En eindelijk, zovele jaren na de invoering ervan, maakt een minister op EBM-basis komaf met het oneigenlijke gebruik van de veel duurdere diagnostische mammografieën voor preventieve doeleinden. Niet om te bezuinigen. Het doel is onder meer de schaarse middelen rationeler te gebruiken. Conform met wat De Block altijd voorstaat, zouden de uitgespaarde budgetten opnieuw geïnvesteerd worden in de sector. Met name in performantere digitale radiologische apparatuur. Wie kan daar tegen zijn?Niet dus. De rationaliteit legt het af tegen de vox populi. En die spreekt Frans. En dus wordt de maatregel voorlopig/definitief opgeschort. Ook dat hebben we wel eens eerder gezien. Al wou deze regering niet in het communautaire potje roeren, Vlaanderen betaalt mee het gelag voor een emotionele reactie aan de andere kant van de taalgrens. Meteen is de vraag weer - deels - beantwoord waarom alles in dit land zo traag gaat. Het lijkt de processie van Echternach wel.'Taalgrens is zorggrens', zo beweert die andere regeringspartij ondertussen al jarenlang. De N-VA wrijft zich allicht in de handen. Slapend rijk worden zij hiervan.