Echografie is toegankelijk, goedkoop, onschadelijk en makkelijk te correleren met anamnese en kliniek. Daar staat tegenover dat een bepaalde lichaamsbouw en klinische toestand vaak minder eenduidige beelden opleveren, en dat veel afhangt van de competentie van de echografist.
Omdat de beelden achteraf hermetisch of zelfs bedrieglijk kunnen zijn, moet de diagnose tijdens het onderzoek zelf worden gesteld. De kunde van de echografist bepaalt dan ook de kwaliteit van de outcome.
In België wordt van oudsher een onderscheid gemaakt tussen radiologen en zogenaamde 'connexisten'. Specialisten in de radiodiagnose mogen alle soorten echografisch onderzoek uitvoeren, terwijl internisten, gastroenterologen, gynaecologen, urologen en tutti quanti zich moeten beperken tot een vakeigen subset.
Dat leidt tot bizarre situaties. Zo mogen hepatologen, die voor het Riziv overigens geen apart specialisme vormen, geen duplexonderzoek van de levervaten aanrekenen.
Je hoort weleens dat het echotoestel de stethoscoop is van de 21ste eeuw. In landen zoals Duitsland vind je een apparaat in elke huisartsenpraktijk. Waarom ook niet? Bij het uitsluiten van galblaasstenen, hydronefrose of vrij vocht vraagt de echo wellicht minder competentie dan de interpretatie van harttonen en ander geruis. Als men maar zijn beperkingen (er)kent.
In een recente uitgave van het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde stellen de auteurs dat een intensivist na een degelijke opleiding de klok rond zijn patiënten moet kunnen scannen. Die opleiding zou bestaan uit een theoretisch deel, gevolgd door 40 (!) onderzoeken van eigen patiënten, waarna een examen.
Je hoort weleens dat het echotoestel de stethoscoop is van de 21ste eeuw. In landen zoals Duitsland vind je een apparaat in elke huisartsenpraktijk.
In hun commentaar op dat artikel voeren radiologen Van Rijn en Puylaert aan dat vakspecialisten onderzoek naar specifieke pathologie moeten kunnen verrichten, maar dat 'triage-echografie' dient te worden voorbehouden aan radiologen, die zes tot acht maanden worden opgeleid en daarbij streng gesuperviseerd. Weinig radiologen van bij ons zullen hen tegenspreken.
Toch een kritische noot: terwijl de beroepsgroep ervoor ijvert om echografie zoveel mogelijk binnen de radiologie te houden, vinden sommige collega's het allemaal tijdverlies en weinig rendabel.
Het zou niet slecht zijn als hier binnen het beroep, maar ook tezamen met andere disciplines, wat overleg over gebeurde. We moeten weten wat we willen, en zogenaamde 'turf wars' zijn nooit in het belang van de patiënt.
Van Rijn RR, Puylaert JBCM. Behandelend arts kan zelf eenvoudige echo's maken, triage-echografie moet voorbehouden blijven aan radiologen. Ned Tijdschr Geneesk 2017;161:D1383.
Dauwe K. Echografie door de huisarts: feit of fictie? Masterproef Huisartsgeneeskunde. ICHO 2016.
Omdat de beelden achteraf hermetisch of zelfs bedrieglijk kunnen zijn, moet de diagnose tijdens het onderzoek zelf worden gesteld. De kunde van de echografist bepaalt dan ook de kwaliteit van de outcome.In België wordt van oudsher een onderscheid gemaakt tussen radiologen en zogenaamde 'connexisten'. Specialisten in de radiodiagnose mogen alle soorten echografisch onderzoek uitvoeren, terwijl internisten, gastroenterologen, gynaecologen, urologen en tutti quanti zich moeten beperken tot een vakeigen subset.Dat leidt tot bizarre situaties. Zo mogen hepatologen, die voor het Riziv overigens geen apart specialisme vormen, geen duplexonderzoek van de levervaten aanrekenen.Je hoort weleens dat het echotoestel de stethoscoop is van de 21ste eeuw. In landen zoals Duitsland vind je een apparaat in elke huisartsenpraktijk. Waarom ook niet? Bij het uitsluiten van galblaasstenen, hydronefrose of vrij vocht vraagt de echo wellicht minder competentie dan de interpretatie van harttonen en ander geruis. Als men maar zijn beperkingen (er)kent.In een recente uitgave van het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde stellen de auteurs dat een intensivist na een degelijke opleiding de klok rond zijn patiënten moet kunnen scannen. Die opleiding zou bestaan uit een theoretisch deel, gevolgd door 40 (!) onderzoeken van eigen patiënten, waarna een examen.In hun commentaar op dat artikel voeren radiologen Van Rijn en Puylaert aan dat vakspecialisten onderzoek naar specifieke pathologie moeten kunnen verrichten, maar dat 'triage-echografie' dient te worden voorbehouden aan radiologen, die zes tot acht maanden worden opgeleid en daarbij streng gesuperviseerd. Weinig radiologen van bij ons zullen hen tegenspreken.Toch een kritische noot: terwijl de beroepsgroep ervoor ijvert om echografie zoveel mogelijk binnen de radiologie te houden, vinden sommige collega's het allemaal tijdverlies en weinig rendabel.Het zou niet slecht zijn als hier binnen het beroep, maar ook tezamen met andere disciplines, wat overleg over gebeurde. We moeten weten wat we willen, en zogenaamde 'turf wars' zijn nooit in het belang van de patiënt.Van Rijn RR, Puylaert JBCM. Behandelend arts kan zelf eenvoudige echo's maken, triage-echografie moet voorbehouden blijven aan radiologen. Ned Tijdschr Geneesk 2017;161:D1383.Dauwe K. Echografie door de huisarts: feit of fictie? Masterproef Huisartsgeneeskunde. ICHO 2016.
