...

Eind 2022 organiseerde Indiville een bevraging bij 60-plussers in België die niet hulpbehoevend zijn over 'levenskeuzes op latere leeftijd'. Concreet, hoe kijken 60-plussers naar het ouder worden? barometers waren er in 2017 en 2020.Thema's en vragen die aan bod kwamen waren: hoe bereiden ze zich voor op later? Hoe willen ze wonen als ze zorgbehoevend worden? Wat is hun kijk op woonzorgcentra? Op zorg krijgen en geven? En wat is de samenhang tussen sociaal isolement, gezondheid, eenzaamheid en toekomstverwachtingen?De onderzoekers bevroegen 2062 personen online en telefonisch, en 339 via straatinterviews.Kijk op toekomstWat blijkt? Zeven op tien van de 60-plussers geeft zelf aan dat hun gezondheid op dit ogenblik goed is. Het risico op gezondheidsproblemen stijgt vanaf 74 jaar.De kijk op ouder worden is verdeeld: bij zowat 60% is die (zeer) positief, bij 41% (zeer) negatief. Een hoger gezondheidsrisico zorgt logischerwijs voor een negatievere kijk op de toekomst. Hoe meer mensen zich sociaal gesteund voelen, hoe positiever ze hun toekomst bekijken.Sociale steunDe meerderheid van de Belgen ervaart vrij veel steun in het eigen sociale netwerk. Drie op de tien zestigplussers signaleren weliswaar dat ze bij ziekte moeite zouden hebben om hulp te vinden bij dagelijkse klusjes, of om iemand te vinden om samen iets ontspannends te doen.Een op de vijf heeft het gevoel dat er niemand is met wie ze hun zorgen of angsten kunnen delen en 14% kan bij niemand terecht voor raad bij persoonlijke problemen.Voorbereiding op toekomstOngeveer een op de vijf 60-plussers ondernam actie om zich voor te bereiden op later. Zo'n 70% 'dacht erover na' of zelfs dat niet. Wie een hoger gezondheidsrisico loopt, bereidt zich wat meer én concreter voor op de latere levensjaren dan wie geen gezondheidsproblemen verwacht.Sociaal isolementAls er hulp nodig is bij zware gezondheidsproblemen, vreest een op de tien op niemand van vrienden of familie te kunnen rekenen en bijna de helft op hooguit twee personen. Een derde denkt op drie tot vijf te kunnen rekenen, en een minderheid (13%) op zes of meer.Sociaal isolement hangt uitgesproken samen met de mate waarin men op steun uit de omgeving kan rekenen. Zo'n 80% van wie in laag sociaal isolement leeft, kan op minstens drie personen een beroep doen voor hulp indien ze zouden geconfronteerd worden met zware gezondheidsproblemen, 32% hiervan heeft zelfs zesof meer personen ter ondersteuning. Een heel ander beeld bij wie sociaal sterk geïsoleerd is: hier geeft 84% aan beroep te kunnen doen op hooguit twee personen, waarvan zelfs 43% op niemand een beroep kan doenBij niet-Belgen is de angst voor hulpbehoevendheid meer aanwezig. Tegelijk heeft deze groep er veel meer vertrouwen in dat ze bij gezondheidsproblemen voldoende geholpen zullen worden (83%, tegenover 47% bij Belgen) en thuis kunnen blijven.