...

In schril contrast hiermee staat de lakse maatschappelijke houding tegenover alcohol. Wijn associeert men met cultuur en kunst. En in de zakenwereld smeert een goede maaltijd, een aperitiefje en een fijn glas de deals. Alcoholreclame is trouwens nog steeds toegelaten. Ze spiegelt ons een beeld voor van jonge macho's, metroseksuelen à la David Beckham, modieuze mannen van de wereld. Onlosmakelijk is daarmee drank verbonden. Adolescenten die niet dronken zijn geweest voor hun 17de, zijn geen echte mannen. Ze horen er niet bij, een beeld dat de sterren van het witte doek ruimschoots onderstutten. De filmwereld heeft de sigaret gebannen; in schril contrast hiermee staan de acteurs die in populaire series sloten drank verzetten. In de cinema of op televisie: alcohol is nooit ver weg. Na elke heldendaad 'ontspannen' de helden en heldinnen met een goed glas. Een Portootje hier, een Sherry daar... Het kan niet op en het is een verontrustende manier om de 'softdrug' alcohol te banaliseren. Een kwalijke zaak. Juist door drank als 'normaal' voor te stellen, wordt alcoholisme in de hand gewerkt. Het kan geen kwaad en af en toe een glaasje vormt een puike remedie tegen stress en burn-out, zo redeneert de volksmond. Het is een plaag... En de samenleving treedt niet streng genoeg op. Waarschuwingen op pakjes sigaretten is één ding. Maar kan u zich een foto voorstellen van een levercirrose op een fles Château-Margaux? Nochtans... Onder 'invloed' van een sigaar werd nog nooit een vrouw aangerand of een voetganger doodgereden. Alcohol doodt niet (onmiddellijk) maar haalt het slechtste in de mens boven. Hoog tijd dus dat onze overheden deze plaag aanpakken.