Dr. Riffi: 'Vlaams-Belanger kan perfecte arts zijn voor Marokkaan'

Vzw Sharaf organiseerde op zaterdag 19 november een medisch congres over palliatieve zorg voor moslims. Hoe staat de moslimgemeenschap tegenover euthanasie, palliatieve zorg en palliatieve sedatie? En hoe staan artsen tegenover de moslimgemeenschap? Dr. Abdellatif Riffi en de andere gastsprekers behandelden het thema vanuit verschillende perspectieven.Euthanasie is uit den boze in islamitische kringen, palliatieve zorg krijgt wel de volledige steun. En palliatieve sedatie? "Daarover bestaat veel discussie in ons geloof", aldus imam Ali Isarti. Maar voor een aantal moslims kan het, afhankelijk van de situatie. Naïma Alou Issa, verpleegkundige van opleiding en intercultureel bemiddelaar (IBC) aan het UZA, vertelt hoe haar geloofsopvatting niet altijd volledig strookt met haar rol als zorgverlener en werknemer. Maar uiteindelijk komt de patiënt op de eerste plaats. "Als die enorm veel pijn lijdt en palliatieve sedatie wenst, steun ik hem. Ook al is zijn familie er misschien tegen."StigmatiseringGoed omgaan met die familie is evenwel niet altijd eenvoudig. Iedereen herinnert zich nog het geval van de Jordaanse moslim die bij de keizersnede van zijn vrouw de hulp van anesthesist Philippe Becx weigerde omdat hij een man was. Dr. Abdellatif Riffi, huisarts in Mechelen, betreurt dat dat voorval zo breed en ongenuanceerd werd uitgesmeerd in de pers. "Dat incident was een culturele kwestie, geen geloofskwestie. Maar door het verhaal van Becx zo te brengen, stigmatiseerden de media onze volledige gemeenschap. Ze scheerden alle moslims over dezelfde kam.""Iedereen heeft vooroordelen. Ik over jou, jij over mij, jullie over elkaar", gaat Dr. Riffi verder. "Maar dat hoeft geen probleem te zijn. Een arts met sympathie voor het Vlaams Belang kan een perfecte dokter zijn voor een Marokkaan, zolang hij zich bewust is van de vooroordelen die hij heeft."Om misverstanden en moeilijkheden te voorkomen, is inzicht in die eigen vooroordelen en de mogelijke knelpunten onontbeerlijk. Zeker op het vlak van communicatie durft het al eens fout te lopen. De arts spreekt de taal niet van zijn allochtone patiënt, die laatste is de taal van het gastland niet (voldoende) machtig. Informele tolkOm hun boodschap toch te over te brengen, doen dokters soms een beroep op informele tolken. "In ziekenhuizen zie ik bijvoorbeeld dat de Marokkaanse poetsvrouw erbij wordt gehaald om iets aan de patiënt uit te leggen. Maar zij spreekt niet altijd vloeiend Arabisch of kan bepaalde medische termen niet vertalen", getuigt Naïma, die in een adem het belang van IBC's benadrukt. "Wij zijn speciaal opgeleid voor zulke situaties en kunnen daarbovenop ook de culturele gevoeligheden aanstippen." Dr. Riffi: "IBC's kunnen inderdaad een cruciale rol spelen. Goede communicatie, kennis en inzicht scheppen nu eenmaal duidelijkheid en helpen problemen te voorkomen."Het volledige relaas van het eerste Sharaf medisch congres leest u vandaag in Artsenkrant.