Het paasreces ligt achter ons en dus is de laatste rechte lijn in aanloop naar de Vlaamse, federale en Europese verkiezingen ingezet. De komende weken laten we Open VLD, N-VA, CD&V, Groen en Sp.a aan het woord. Voor deze partijen beantwoordt telkens een arts die opkomt dezelfde drie vragen over onze gezondheidszorg.
Vergrijzing en technologische ontwikkelingen kosten veel geld en zetten het systeem onder druk. Onze ziekteverzekering is te veel gericht op curatie en acute aandoeningen. Preventie komt nauwelijks aan bod en chronische ziekten behoeven een meer geïntegreerde zorgverlening. Bevindt onze gezondheidszorg zich momenteel op een fout spoor en is een systeemswitch nodig?
Inzoomen doen we ook op het overlegmodel. In toenemende mate staat de nationale commissie artsen-ziekenfondsen onder druk. Enerzijds omdat - al dan niet terecht - vragen gesteld worden bij de representativiteit van de artsensyndicaten. Anderzijds omdat het beleid het speelveld van de nationale commissie inperkt. Zit er na een halve eeuw werking nog voldoende muziek in het overleg tussen dokters en mutualiteiten?
Zit er na een halve eeuw werking nog voldoende muziek in het overleg tussen dokters en mutualiteiten?
Nog dichter bij uw leefwereld is uiteraard de vraag naar de manier waarop artsen gehonoreerd worden. Die financieringswijze is nauw verwant met de manier waarop de gezondheidszorg georganiseerd is. De verdedigers van een zuivere prestatiebetaling zijn ondertussen op de vingers van één hand te tellen. Meer forfaitaire betalingsmethoden maken opgeld, maar worden zeker niet altijd op applaus onthaald. Wat moet het worden? Is een mengvorm aanvaardbaar? En hoe dan? Waar gaan we naartoe?
Volgens sommigen is het al vijf na twaalf. Of de vijf artsen/politici die onze redactie aan het woord laat, die sense of urgency delen, komt u de komende vijf weken te weten in Artsenkrant.
Vergrijzing en technologische ontwikkelingen kosten veel geld en zetten het systeem onder druk. Onze ziekteverzekering is te veel gericht op curatie en acute aandoeningen. Preventie komt nauwelijks aan bod en chronische ziekten behoeven een meer geïntegreerde zorgverlening. Bevindt onze gezondheidszorg zich momenteel op een fout spoor en is een systeemswitch nodig?Inzoomen doen we ook op het overlegmodel. In toenemende mate staat de nationale commissie artsen-ziekenfondsen onder druk. Enerzijds omdat - al dan niet terecht - vragen gesteld worden bij de representativiteit van de artsensyndicaten. Anderzijds omdat het beleid het speelveld van de nationale commissie inperkt. Zit er na een halve eeuw werking nog voldoende muziek in het overleg tussen dokters en mutualiteiten?Nog dichter bij uw leefwereld is uiteraard de vraag naar de manier waarop artsen gehonoreerd worden. Die financieringswijze is nauw verwant met de manier waarop de gezondheidszorg georganiseerd is. De verdedigers van een zuivere prestatiebetaling zijn ondertussen op de vingers van één hand te tellen. Meer forfaitaire betalingsmethoden maken opgeld, maar worden zeker niet altijd op applaus onthaald. Wat moet het worden? Is een mengvorm aanvaardbaar? En hoe dan? Waar gaan we naartoe?Volgens sommigen is het al vijf na twaalf. Of de vijf artsen/politici die onze redactie aan het woord laat, die sense of urgency delen, komt u de komende vijf weken te weten in Artsenkrant.
