Ik heb al heel lang een boontje voor syndromen. Gooi wat klachten bij elkaar, vaak vaag van karakter, even husselen en klaar is kees.

Een poosje geleden bevestigde professor Lieven Danneels (Vakgroep Revalidatiewetenschappen aan de Universiteit Gent en UZ Gent) in het programma De Wereld van Sofie met veel aplomb het bestaan van het Dead butt syndrome (DBS). Radio 1 vond de inspiratie in een post in de New York Post van 13 mei 2024.

Ik had nog nooit van dit specifieke syndroom met een ietwat verrassende naam gehoord. Een synoniem is 'gluteale amnesie' (bedacht door dr. Stuart McGill van de Squat University). Het wordt ook wel Lower crossed syndrome genoemd.

Het riep een aantal vragen bij mij op. Bestaat het wel degelijk? Wat is dit syndroom juist? Een verkenning van het internet alsook diverse medische databases, leverde bitter weinig significante literatuur op. Meer nog, ik vond geen enkele studie met voldoende wetenschappelijke allure. Er wordt wel veel gepubliceerd, met name preventieve 'bips tips' en remediemiddelen.

Maar moeten we de theorie geloven dat de spieren 'dood' zijn na enkele uren non-stop zitten? Het is een 'imaginaire disfunctie'. Vaak wordt de link gelegd met rugpijn, hoewel dit niet bewezen kon worden door middel van EMG-onderzoek.

Moeten we de theorie geloven dat de spieren 'dood' zijn na enkele uren non-stop zitten?

Langdurig zitten wordt al jarenlang het 'nieuwe roken' genoemd. In 2012 werd lang zitten door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) zelfs uitgeroepen tot een pandemie. Vele mensen, kinderen en volwassenen, hebben een overwegend sedentair bestaan: ik zit op school, ik zit achter de pc, ik zit voor de tv, ik zit in de auto etc.

De Nederlandse neuropsycholoog professor Erik Scherder noemt het vele zitten en weinig bewegen een "sluipmoordenaar".

Er zijn sowieso wel wat klachten bij het vele zitten, laat daar geen twijfel over bestaan. Een hele waslijst, waartoe dus ook de musculus gluteus medius pathologie van DBS zou behoren.

Er bestaat een hele waslijst aan tips die aangeraden worden bij langdurig zitten, met of zonder DBS. Regelmatig het zitten onderbreken, met micropauzes en langere pauzes.

Korte pauzes zijn het geheim voor meer productiviteit, focus en werkplezier. Scherder beveelt specifiek aan om na een half uur zitten 3 minuten te bewegen. Even rondwandelen tijdens het telefoneren. Zoveel als mogelijk de trap nemen. Elke dag minstens een half uur matig intensief (zonder te gaan zweten) aan een stuk bewegen. Screen time moet gevolgd worden door green time.

Dead glutt syndrome moet dus niet gezien worden als een diagnose; het is geen oorzaak van pijn, geen geval van esthetiek of slecht prestatievermogen (Sherine Gharib, Dead butt syndrome: is it real?, 2020).

Ik heb al heel lang een boontje voor syndromen. Gooi wat klachten bij elkaar, vaak vaag van karakter, even husselen en klaar is kees. Een poosje geleden bevestigde professor Lieven Danneels (Vakgroep Revalidatiewetenschappen aan de Universiteit Gent en UZ Gent) in het programma De Wereld van Sofie met veel aplomb het bestaan van het Dead butt syndrome (DBS). Radio 1 vond de inspiratie in een post in de New York Post van 13 mei 2024.Ik had nog nooit van dit specifieke syndroom met een ietwat verrassende naam gehoord. Een synoniem is 'gluteale amnesie' (bedacht door dr. Stuart McGill van de Squat University). Het wordt ook wel Lower crossed syndrome genoemd.Het riep een aantal vragen bij mij op. Bestaat het wel degelijk? Wat is dit syndroom juist? Een verkenning van het internet alsook diverse medische databases, leverde bitter weinig significante literatuur op. Meer nog, ik vond geen enkele studie met voldoende wetenschappelijke allure. Er wordt wel veel gepubliceerd, met name preventieve 'bips tips' en remediemiddelen. Maar moeten we de theorie geloven dat de spieren 'dood' zijn na enkele uren non-stop zitten? Het is een 'imaginaire disfunctie'. Vaak wordt de link gelegd met rugpijn, hoewel dit niet bewezen kon worden door middel van EMG-onderzoek. Langdurig zitten wordt al jarenlang het 'nieuwe roken' genoemd. In 2012 werd lang zitten door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) zelfs uitgeroepen tot een pandemie. Vele mensen, kinderen en volwassenen, hebben een overwegend sedentair bestaan: ik zit op school, ik zit achter de pc, ik zit voor de tv, ik zit in de auto etc. De Nederlandse neuropsycholoog professor Erik Scherder noemt het vele zitten en weinig bewegen een "sluipmoordenaar". Er zijn sowieso wel wat klachten bij het vele zitten, laat daar geen twijfel over bestaan. Een hele waslijst, waartoe dus ook de musculus gluteus medius pathologie van DBS zou behoren.Er bestaat een hele waslijst aan tips die aangeraden worden bij langdurig zitten, met of zonder DBS. Regelmatig het zitten onderbreken, met micropauzes en langere pauzes. Korte pauzes zijn het geheim voor meer productiviteit, focus en werkplezier. Scherder beveelt specifiek aan om na een half uur zitten 3 minuten te bewegen. Even rondwandelen tijdens het telefoneren. Zoveel als mogelijk de trap nemen. Elke dag minstens een half uur matig intensief (zonder te gaan zweten) aan een stuk bewegen. Screen time moet gevolgd worden door green time.Dead glutt syndrome moet dus niet gezien worden als een diagnose; het is geen oorzaak van pijn, geen geval van esthetiek of slecht prestatievermogen (Sherine Gharib, Dead butt syndrome: is it real?, 2020).