...

Dat is in een notendop de manier waarop de huisartsen uit het Meetjesland hun beroep zouden organiseren. Althans zoveel wordt duidelijk uit een enquête bij de circa tweehonderd leden van Vemehak, de Verenigde Meetjeslandse huisartsenkring. Uiteindelijk gaven tachtig artsen hun mening over vijf actuele thema's. Uiteraard heeft deze peiling geen wetenschappelijke pretenties en is ze niet noodzakelijk representatief voor de Vlaamse huisarts. Het neemt niet weg dat de resultaten interessant zijn. In het beste geval kan minister Vandenbroucke de New Deal in de loop van volgend jaar effectief uitrollen. Toch scoort de nieuwe financieringswijze al verrassend goed. 13 op 80 Meetjeslandse huisartsen zijn immers voorstander van een evenwicht tussen betaling per capita en per prestatie. De meesten (54 op 80) zweren wel bij het huidige systeem. Papieren tijgers bestrijden de meesten (64 op 80) bij voorkeur door documenten te digitaliseren en te 'dematerialiseren'. Ook een administratieve kracht in de praktijk kan soelaas brengen. 52 op 80 huisartsen zweren bij protestacties. Een andere vraag is op welke manier samengewerkt wordt met zorgverstrekkers buiten de praktijk. Of niet samengewerkt. Want een kleine helft van de respondenten vindt dat hij/zij 95% van de fysieke en psychische problemen zelf aankan. Verwijzen is dus slechts uitzonderlijk nodig. Als het nodig is, denken huisartsen in de eerste plaats aan de eerstelijnspsycholoog voor patiënten met lichte tot matige psychologische problemen. Duidelijk is wel dat huisartsen (64 op 80) gekant zijn tegen vaccinerende apothekers. Met voorsprong vinden de Meetjeslandse huisartsen (66 op 80) dat een verpleegkundige zijn plaats heeft binnen de praktijk. Het komt de zorgkwaliteit van bijvoorbeeld diabetespatiënten ten goede. Een belangrijk pijnpunt is dat de helft van de respondenten denkt dat multidisciplinair samenwerken onder een dak financieel niet haalbaar is voor solo-artsen. Toch meent de helft ook dat huisartsenpraktijken best evolueren naar brede eerstelijnspraktijken met diëtisten, psychologen, verpleegkundigen enz. Enigszins verrassend is dat een ruime meerderheid het opkrikken van de regionale aantrekkelijkheid voor nieuwkomers als remedie ziet tegen het huisartsentekort. Daarbij helpt een goed gestructureerde huisartsenkring die samenwerkt met het gemeentebestuur. Evenzeer opmerkelijk is ook dat bijna de helft de contingentering gewoon wil afschaffen. Iedereen die slaagt voor het ingangsexamen en in de opleiding moet automatisch een Riziv-nummer krijgen. Patiënten 's nachts rechtstreeks naar de spoed laten gaan en een verplicht minimum aantal uren praktijkvoering per week kan een belangrijke minderheid bekoren.