"De agenten krijgen psychologische ondersteuning", stond er in diverse krantenartikels over de recente schietpartij in het psychiatrisch ziekenhuis Fond'Roi in Ukkel. Een agressieve patiënt bedreigde het personeel en de twee aanwezige ploegen van de politie met een steekwapen, een nagelvijl zo zou blijken.
Een van de agenten haalde zijn vuurwapen boven en vuurde een schot af tijdens de episode van grote agitatie. De man was onder dwang gehospitaliseerd, volgens de "wet van 26 juni 1990 betreffende de bescherming van een mentaal zieke persoon". De patiënt legde wat later het loodje.
En hebben we dan wat geleerd uit enkele incidenten uit het verleden? De "bottinekes" van het Bijzondere Bijstandsteam (BBT) werden in beroep strenger veroordeeld voor de dood in 2010 van Jonathan Jacob wegens onopzettelijke doding. De zaak-Chovanec is een zaak van politiegeweld op de luchthaven van Charleroi op 24 februari 2018. Jozef Chovanec, een 39-jarige Slovaakse man, raakte in coma na een hardhandig politieoptreden en stierf 3 dagen later. Eén agent zat 16 minuten lang met zijn volle gewicht op de borstkas van de man. In 2019 stierf een psychiatrisch patiënt na een arrestatie in Gent. De man was "ontsnapt" (sic) uit een psychiatrische instelling en had drie mensen aangevallen. In de politiecombi gedroeg hij zich agressief ten aanzien van de politie.
Maar het mes snijdt aan twee kanten. In België is het aantal tussenkomsten voor psychiatrische problemen in 2022 met bijna 30% gestegen (van 8.000 naar 11.000). Brussels korpschef Michel Goovaerts, baas van de grootste politiezone van ons land, pleitte voor "sociale patrouilles" met bijvoorbeeld maatschappelijk werkers en psychiatrisch verpleegkundigen die mee op pad gaan. Dit gebeurt al in de Amerikaanse staat Oregon. De dood van inspecteur Thomas Monjoie op 10 november 2022 in Schaarbeek heeft aangetoond dat er iets moet gebeuren. Hoewel, hier een terreurdaad afgeschilderd werd als een psychiatrische aandoening.
Wat denkt de politie over personen met een psychiatrische stoornis? De stereotiepe vooroordelen blijven plakken
Wat denkt de politie over personen met een psychiatrische stoornis? De stereotype ideeën en vooroordelen over psychiatrische problematiek blijven plakken: gevaarlijk, gewelddadig en onvoorspelbaar. Er zijn twee gezichten aan de Januskop. Enerzijds iemand die agressief is en aangepakt moet worden, anderzijds iemand die ziek is en geholpen moet worden. Personen met geestelijke gezondheidsproblemen daarentegen hebben minder vertrouwen in de politie, vinden de politie minder benaderbaar en zullen hun aanpak als minder rechtvaardig beoordelen dan de algemene populatie (Livingston et al., Internat. Journal of Law and Psychiatry, 2014).
Het Comité P stelde in de nasleep van de zaak-Jacob een document op: "Politie en Geesteszieken - Standpunten inzake enkele in de praktijk gerezen juridische kwesties" (situatie op 15 december 2016). Het werd een lijvige, juridisch onderbouwde tekst van 86 bladzijdes. Niet onnodig want juridisch gezien is België al ettelijke malen veroordeeld door het Europees Hof voor de Rechten van de Mens wegens detentie in een onaangepaste omgeving voor een persoon met een psychiatrische aandoening. Het blijft op een slap koord lopen: gedwongen opname versus internering (nog steeds de psychiatrische annex van een gevangenis). Criminalisering van de mensen met mentale stoornissen die in de gevangenis in plaats van in een psychiatrische instelling belanden. Spijtig genoeg wordt dit beeld te vaak ondersteund en uitvergroot door de media. Verder wordt probleemgedrag of afwijkend gedrag te snel en te frequent gemedicaliseerd en gepsychiatriseerd.
Een van de agenten haalde zijn vuurwapen boven en vuurde een schot af tijdens de episode van grote agitatie. De man was onder dwang gehospitaliseerd, volgens de "wet van 26 juni 1990 betreffende de bescherming van een mentaal zieke persoon". De patiënt legde wat later het loodje. En hebben we dan wat geleerd uit enkele incidenten uit het verleden? De "bottinekes" van het Bijzondere Bijstandsteam (BBT) werden in beroep strenger veroordeeld voor de dood in 2010 van Jonathan Jacob wegens onopzettelijke doding. De zaak-Chovanec is een zaak van politiegeweld op de luchthaven van Charleroi op 24 februari 2018. Jozef Chovanec, een 39-jarige Slovaakse man, raakte in coma na een hardhandig politieoptreden en stierf 3 dagen later. Eén agent zat 16 minuten lang met zijn volle gewicht op de borstkas van de man. In 2019 stierf een psychiatrisch patiënt na een arrestatie in Gent. De man was "ontsnapt" (sic) uit een psychiatrische instelling en had drie mensen aangevallen. In de politiecombi gedroeg hij zich agressief ten aanzien van de politie.Maar het mes snijdt aan twee kanten. In België is het aantal tussenkomsten voor psychiatrische problemen in 2022 met bijna 30% gestegen (van 8.000 naar 11.000). Brussels korpschef Michel Goovaerts, baas van de grootste politiezone van ons land, pleitte voor "sociale patrouilles" met bijvoorbeeld maatschappelijk werkers en psychiatrisch verpleegkundigen die mee op pad gaan. Dit gebeurt al in de Amerikaanse staat Oregon. De dood van inspecteur Thomas Monjoie op 10 november 2022 in Schaarbeek heeft aangetoond dat er iets moet gebeuren. Hoewel, hier een terreurdaad afgeschilderd werd als een psychiatrische aandoening.Wat denkt de politie over personen met een psychiatrische stoornis? De stereotype ideeën en vooroordelen over psychiatrische problematiek blijven plakken: gevaarlijk, gewelddadig en onvoorspelbaar. Er zijn twee gezichten aan de Januskop. Enerzijds iemand die agressief is en aangepakt moet worden, anderzijds iemand die ziek is en geholpen moet worden. Personen met geestelijke gezondheidsproblemen daarentegen hebben minder vertrouwen in de politie, vinden de politie minder benaderbaar en zullen hun aanpak als minder rechtvaardig beoordelen dan de algemene populatie (Livingston et al., Internat. Journal of Law and Psychiatry, 2014).Het Comité P stelde in de nasleep van de zaak-Jacob een document op: "Politie en Geesteszieken - Standpunten inzake enkele in de praktijk gerezen juridische kwesties" (situatie op 15 december 2016). Het werd een lijvige, juridisch onderbouwde tekst van 86 bladzijdes. Niet onnodig want juridisch gezien is België al ettelijke malen veroordeeld door het Europees Hof voor de Rechten van de Mens wegens detentie in een onaangepaste omgeving voor een persoon met een psychiatrische aandoening. Het blijft op een slap koord lopen: gedwongen opname versus internering (nog steeds de psychiatrische annex van een gevangenis). Criminalisering van de mensen met mentale stoornissen die in de gevangenis in plaats van in een psychiatrische instelling belanden. Spijtig genoeg wordt dit beeld te vaak ondersteund en uitvergroot door de media. Verder wordt probleemgedrag of afwijkend gedrag te snel en te frequent gemedicaliseerd en gepsychiatriseerd.