...
Het is weliswaar een verhaal met nuances. Alle internetkennis ten spijt geeft uw medische ezelsvel u nog steeds lichtjaren voorsprong op de patiënt die voor u zit. Vaak is het daarbij vooral een kwestie van assertiviteit. Slaagt u er nog in uw patiënt te overtuigen? Nog een nuance. De statisticus waadde door een rivier van gemiddeld één meter diep. Hij verdronk. Anders gezegd: de medische bagage van het oude besje (89 lentes) is allicht niet vergelijkbaar met de kennis van de jonge Vlerick-boy. Hoog opgeleid, laaggeschoold, arbeider of kader... U krijgt alles over de vloer. Ze allemaal op hun niveau correct informeren is een niet te onderschatten opdracht. Meer dan dat. Het hoge (mode)woord is tegenwoordig empowerment. Informeren alleen volstaat niet. U moet de patiënt ook weerbaar maken, ervoor zorgen dat hij zelf zorg draagt voor zijn/haar gezondheid. Van de wieg tot het graf, liefst zo lang en zo gezond mogelijk. Dan is alle dagen friet met stoofvlees misschien toch niet het ideale dieet... En wellicht is het ook aangewezen uw patiënt diets te maken dat een sprintje door het gezondheidslabyrint start bij de huisarts. Dat het niet de juiste attitude is om bij lichte hoofdpijn naar de spoed of het universitair ziekenhuis te benen. Niet elke arts vindt altijd op het juiste moment de juiste toon. Dat is menselijk. En patiënten kunnen tot nader order nog steeds stemmen met de voeten. Met andere woorden: uw job is er niet gemakkelijker op geworden.