De coronacrisis en vooral de aanpak ervan roept bij vele artsen praktische vragen op. Huisarts Joost Verelst in pende enkele bedenkingen neer omtrent het indijken van de verspreiding Covid-1W en het in kaart brengen van de reeds bestaande verspreidingsgraad.
Eerst en vooral: ik heb wetenschap niet in pacht, en ik heb niet de expertise van alom bekende virologen, epidemiologen en intensivisten. Wel tracht ik op de hoogte te blijven van de nieuwste wetenschappelijke ontwikkelingen, ik lees multipele artikels omtrent behandeling, besmettingsevolutie en probeer de verschillende cijfers omtrent mortaliteit, morbiditeit en opduiken van besmettingshaarden te analyseren die ons elke dag worden toegespeeld.
Ik schrijf dit opiniestuk naar aanleiding van het volgende. Helemaal in het begin van de crisis (toen er nog niet zo veel was gekend omtrent bescherming en preventie van besmetting) had ik onbeschermd contact met een vitale, gezonde man zonder comorbiditeit die de typische symptomen vertoonde. Hij was erg verzwakt, maar had geen levensbedreigende symptomen, dus schreef ik hem 14 dagen thuisquarantaine voor. Na initiële verbetering, belde hij me op om te zeggen dat hij hervallen was.
Een poos later infiltreerde ik een enkel bij een gezonde dame met tendinitis. Drie dagen nadien had ze hoge koorts en ademhalingsmoeilijkheden. Ik stuurde haar naar een triagepunt. Waarschijnlijk waren er nog wel meer mogelijk verdachte contacten. Dus liet ik me ook testen. Twee dagen later krijg ik het bericht dat ik negatief was op de uitgevoerde test.
We lopen nu gewoon achter de feiten aan, met momentane gevalsopsporing
Wat leert mij dit nu? Dat ik niet ziek ben, en kan blijven verder werken. Maar kan ik de volgende dag dan niet besmet geraken? Hetzelfde denkschema geldt trouwens voor alle andere zorgverleners die negatief hebben getest, passanten op triageposten, en woonzorgcentra. Positieve gevallen worden geïsoleerd, alle anderen doen verder. Al dan niet met beschermingsmaatregelen.
Als men nu bij al deze personen met een negatieve test een antilichaamtest zou afnemen, en men dit zou combineren met de verstandige beslissing van het Rode Kruis om alle donoren te controleren, dan krijgt men toch een beter beeld van de immuniteitsgraad in de bevolking, en de spreiding daarvan. Doe dit tevens voor al de hulpverleners, en na verloop van tijd bij alle nog actieve, werkende mensen.
Volgens prof. Nathan Clumeck (CHU Sint-Pieter) zou deze test 2,5 euro kosten. Vermenigvuldig dit met pakweg 10 miljoen, dan komt dat neer op 25 miljoen euro. Peanuts met wat we nu wekelijks op macro-economisch vlak inboeten.
Dit kan ons een beeld geven van wie veilig kan blijven werken, EN van de verspreidingsgraad in de bevolking. Mogelijk kan dit enige vorm van rust creëren, meer dan de dagelijkse tabellen over overleden en opgenomen patiënten in de ziekenhuizen. Dit zou ook de economie vooruithelpen. Dan moeten we niet voor elke valling of allergische rhinitis iedereen minimum een week thuis voorschrijven.
Ik weet wel niet of deze serologische tests al betrouwbaar zijn, en wat de titer moet zijn om zich immuun te mogen beschouwen. Maar doe daar dan onderzoek naar! Volgens mij lopen we nu gewoon achter de feiten aan, met momentane gevalsopsporing, cfr. de recente uitbraken in de WZC. Dit leert ons mogelijk wel iets over de huidige toestand, maar niets over morgen. Ik denk dat deze werkwijze het versoepelen en opheffen van de lockdown uitermate zou vergemakkelijken. My 2 cents.
Eerst en vooral: ik heb wetenschap niet in pacht, en ik heb niet de expertise van alom bekende virologen, epidemiologen en intensivisten. Wel tracht ik op de hoogte te blijven van de nieuwste wetenschappelijke ontwikkelingen, ik lees multipele artikels omtrent behandeling, besmettingsevolutie en probeer de verschillende cijfers omtrent mortaliteit, morbiditeit en opduiken van besmettingshaarden te analyseren die ons elke dag worden toegespeeld. Ik schrijf dit opiniestuk naar aanleiding van het volgende. Helemaal in het begin van de crisis (toen er nog niet zo veel was gekend omtrent bescherming en preventie van besmetting) had ik onbeschermd contact met een vitale, gezonde man zonder comorbiditeit die de typische symptomen vertoonde. Hij was erg verzwakt, maar had geen levensbedreigende symptomen, dus schreef ik hem 14 dagen thuisquarantaine voor. Na initiële verbetering, belde hij me op om te zeggen dat hij hervallen was. Een poos later infiltreerde ik een enkel bij een gezonde dame met tendinitis. Drie dagen nadien had ze hoge koorts en ademhalingsmoeilijkheden. Ik stuurde haar naar een triagepunt. Waarschijnlijk waren er nog wel meer mogelijk verdachte contacten. Dus liet ik me ook testen. Twee dagen later krijg ik het bericht dat ik negatief was op de uitgevoerde test.Wat leert mij dit nu? Dat ik niet ziek ben, en kan blijven verder werken. Maar kan ik de volgende dag dan niet besmet geraken? Hetzelfde denkschema geldt trouwens voor alle andere zorgverleners die negatief hebben getest, passanten op triageposten, en woonzorgcentra. Positieve gevallen worden geïsoleerd, alle anderen doen verder. Al dan niet met beschermingsmaatregelen. Als men nu bij al deze personen met een negatieve test een antilichaamtest zou afnemen, en men dit zou combineren met de verstandige beslissing van het Rode Kruis om alle donoren te controleren, dan krijgt men toch een beter beeld van de immuniteitsgraad in de bevolking, en de spreiding daarvan. Doe dit tevens voor al de hulpverleners, en na verloop van tijd bij alle nog actieve, werkende mensen. Volgens prof. Nathan Clumeck (CHU Sint-Pieter) zou deze test 2,5 euro kosten. Vermenigvuldig dit met pakweg 10 miljoen, dan komt dat neer op 25 miljoen euro. Peanuts met wat we nu wekelijks op macro-economisch vlak inboeten. Dit kan ons een beeld geven van wie veilig kan blijven werken, EN van de verspreidingsgraad in de bevolking. Mogelijk kan dit enige vorm van rust creëren, meer dan de dagelijkse tabellen over overleden en opgenomen patiënten in de ziekenhuizen. Dit zou ook de economie vooruithelpen. Dan moeten we niet voor elke valling of allergische rhinitis iedereen minimum een week thuis voorschrijven.Ik weet wel niet of deze serologische tests al betrouwbaar zijn, en wat de titer moet zijn om zich immuun te mogen beschouwen. Maar doe daar dan onderzoek naar! Volgens mij lopen we nu gewoon achter de feiten aan, met momentane gevalsopsporing, cfr. de recente uitbraken in de WZC. Dit leert ons mogelijk wel iets over de huidige toestand, maar niets over morgen. Ik denk dat deze werkwijze het versoepelen en opheffen van de lockdown uitermate zou vergemakkelijken. My 2 cents.
