...

Een typisch Vlaamsch idee om eerst een ingangsexamen op te leggen, gedicteerd door professoren, die - gezien de huidige slaagpercentages - zelf in 80% zouden buizen. Maar neen, het is nog niet genoeg, alleen de besten (geslaagd of niet) mogen doorgaan. Toekomstige tandartsen en artsen, wat hun specialisatie (er zijn er tientallen) ook mogen zijn over 10 à 12 jaar, worden dus bij het begin goed bevonden. Wat is de predictieve waarde van al deze testen op intellectueel en sociaal vlak; op verantwoordelijkheid en stressbestendigheid, op technisch vlak en handigheid, op motivatie,... Waarom doen we dit niet voor de hotelschool, het kleuteronderwijs, de architecten,...: wij willen toch ook de beste koks, het beste kleuterpersoneel, de beste architecten. Laten we daar ook diegenen die wel gemotiveerd zijn, maar spijtig genoeg niet voldoende op het examen halen, ook maar onmiddellijk uitrangeren. Trouwens deze beroepen zijn belangrijker want ze werken preventief: goede voeding, goede opleiding aan kinderen, goede huizen. Zij besparen veel. Artsen en tandartsen vallen te vaak in omdat er te weinig preventie is, en kosten veel. Of proberen de artsen dit te camoufleren door dit elitair en arrogant voorstel. En wat een ondemocratische gevolgen heeft dit allemaal: kinderen beginnen al vroeg betaalde bijlessen te volgen, doen een extra jaar biomedische wetenschappen om te kunnen slagen, sommige middelbare scholen pochen met het slaagpercentage van hun leerlingen voor dit examen (maar melden niet dat ze andere leerlingen ondertussen daarvoor abfuhren). Het universitair onderwijs is even ziek als het middelbaar onderwijs. Alleen wie goed of zeer goed is, mag mee. De gevolgen: de werkvloer hanteert ook deze stijl met alle 'dure' consequenties - langdurig werkverlet, burn-out, toename van alle soorten tranquillizers, hoogste zelfmoordcijfers in Vlaanderen,... Ik meen echter dat een maatschappij juist uitmunt wanneer zij erin slaagt iedereen zo veel mogelijk mee te nemen in het verhaal. Dus moeten ook tandartsen, artsen en professoren van nu en de toekomst een weerspiegeling zijn van die maatschappij. Het verbaast mij enorm dat vanuit het universitair milieu zo weinig weerwerk komt. Waar zit prof. Van Ranst, met wie ik in Diepenbeek nog één van de eerste studentenstakingen voor democratisering van het hoger onderwijs organiseerde. Niet-bindende oriëntatietesten zijn best ok; maar wat nu bestaat en men nog verder wil verstrengen is dégoutant. Ja 'de Walen met hun gezond verstand' vormen een maatschappij; 'de domme Vlamingen' verdelen de maatschappij. Quo vadis?