...
Enige kritische noten plaatsen bij de tsunami aan goed e-nieuws waarmee de federale excellenties ons dezer dagen overspoelen, kan zeker geen kwaad. Hebben de steile ambities de realiteitszin niet enigszins aangetast? Het zou zeker niet voor het eerst zijn dat het louter bij aankondigingspolitiek blijft. Politici plegen de tanden wel eens stuk te bijten op de taaie werkelijkheid. Af en toe omkijken, kan geen kwaad. Wat zijn de obstakels? Om te beginnen is er heel wat overleg nodig tussen de bestuursniveaus. Ruimte zat dus voor politieke spelletjes en dito tijdverlies. Gunt de PS het kibbelkabinet een geïnformatiseerde gezondheidszorg? En wanneer? Minstens even belangrijk is de medewerking van de administraties. Niet enkel van het Riziv en de FOD Volksgezondheid, evenzeer van de 'gefedereerde' entiteiten. Recente akkefietjes leren dat het ook op dit niveau wel eens durft haperen. Niet vergeten, er zijn soldaten die het in de praktijk moeten gaan doen. Best rekening mee houden. Huisartsen, (thuis)verpleegkundigen, apothekers, specialisten, kinesitherapeuten, logopedisten en vele andere al dan niet zelfstandig werkende zorgverleners kozen voor hun beroep omdat ze mensen willen helpen. Voor hen is informatica een werkinstrument. Het enige wat telt, is dat het behoorlijk werkt. De e-onvolmaaktheden waarmee huisartsen vandaag de dag geconfronteerd worden in het kader van de verplichte regeling derde betaler bewijzen dat dit lang niet altijd het geval is. En nog wat. e-Health-toepassingen maken stormachtige ontwikkelingen door. Wat gisteren trending was, is vandaag verouderd. 2019 is nog op lichtjaren afstand. Slaagt het beleid erin voortdurend bij te sturen? Kortom, de kans is niet denkbeeldig dat de roadmap e-gezondheidszorg gelijkenissen vertoont met de befaamde vijfjarenplanning in de voormalige DDR: het staat op papier dus het is gerealiseerd. Hamvraag is of de keizer wel voldoende kleren aan heeft?