Dalrymple: 'Luistert arts wel naar zijn patiënt?'

Het enige bevredigende antwoord op de vraag of elke dokter luistert naar zijn patiënt, is 'natuurlijk'. "Maar niets is minder waar", beweert Theodore Dalrymple, centrale gast tijdens de bijeenkomst van de Slutergroep, een groep van bevriende psychiaters. "De realiteit toont dat artsen steeds minder aandacht hebben voor hun patiënten, steeds meer voor hun computerscherm.""Het liefst van al schrijven artsen hun patiënt een bezoek voor aan de scanner, die als 'antwoordmachine' kant-en-klare diagnoses moet opleveren", ging Dalrymple verder. "En neen, in de psychiatrie is de situatie heus niet beter. Psychiaters verschuilen zich achter checklists en pro-formavragenlijsten die een echt gesprek vervangen. Hun werk bestaat vaak uit niets meer dan het invullen van formulieren."Dat dr. Anthony Daniels, beter bekend als Theodore Dalrymple, geregeld controversiële stellingen poneert, is algemeen geweten. Maar dit keer sprak niemand in de zaal hem tegen, integendeel. Er volgden een paar anekdotes die een vergelijkbaar beeld schetsten voor ons land. De aanwezige Belgische psychiaters maakten zich duidelijk zorgen. Niet enkel omdat er dit academiejaar aan de vier Vlaamse universiteiten slechts zeven studenten geneeskunde voor psychiatrie kozen, neen, het probleem is fundamenteler. De essentie van het vakgebied staat op de helling.De conclusie klonk dan ook ongemeen hard: psychiaters die vandaag de dag gestandaardiseerde vragenlijsten afnemen, doen hun werk en zijn dus ingedekt voor als het fout loopt. Echte gesprekken die om interpretatie vragen, waardoor error altijd mogelijk is, gaan ze uit de weg. Deels uit incompetentie, deels uit een gebrek aan interesse. De 'nieuwe psychiatrie' is een verplicht nummertje defensieve geneeskunde.Over de Slutergroep"Gerechtspsychiaters zijn dikwijls lang aan het werk in de gevangenis zonder veel collega's te zien", aldus Rejan Minnekeer, psychiater en stichter van de Slutergroep. "Op een dag vatte ik daarom het idee op om met enkele bevriende psychiaters uit de forensische sector op vaste momenten af te spreken om een pint te gaan pakken: ideaal om buiten de muren van de gevangenis bij te praten en om kennis te maken met nieuwe of andere meningen in een amicale sfeer. De Slutergroep was geboren."Het aantal leden groeide al snel, vandaag zijn het er meer dan 40. De bijeenkomsten worden georganiseerd in een bourgondisch kader en rond een interessante spreker. Tot nog toe werden al vier reünies gehouden, met als centrale figuren professor Joris Casselman, senator dr. Louis Ide, Knack-directeur Rik Cauwelaert en Theodore Dalrymple. Hans Meurisse, directeur-generaal van het Belgisch gevangeniswezen, wordt de volgende in de rij.De Slutergroep is genoemd naar de Nederlander Claus Sluter (14de-15de eeuw), de maker van het beeldhouwwerk de Mozesput. Dat werk bevindt zich in het klooster Chartreuse de Champmol nabij Dijon, waarvan de gebouwen nu deel uitmaken van het psychiatrisch ziekenhuis van Dijon. Minnekeer: "Sluter verwijst dus zowel naar de psychiatrie als naar het bourgondische van de Dijon-streek."