...

Het contrast was groot. De eerste 'Wereld Huisartsen Dag' moest het helemaal zonder krantenkoppen of nieuwsitems in radio en tv-journaal stellen. Vergelijk eens met de bergen aandacht voor de Internationale Dag van de Verpleegkunde op 12 mei of de Europese Week van de Dierenarts van 16 tot 20 mei. Als 19 mei een gelegenheid was om goodwill te kweken voor het beroep van huisarts, dan mogen we van een gemiste kans spreken. Al is ook dat zeer relatief.WoncaWas de eerste Wereld Huisartsen Dag een flop, dan is de oorzaak snel gevonden. Journalisten van de algemene pers in dit land hebben nog nooit van die huisartsendag gehoord. Het doet geen enkel belletje rinkelen omdat het de eerste editie was - en omdat er al een inflatie aan werelddagen allerhande is - maar vooral omdat niemand die dag echt actief promoot. Het initiatief komt van de Wonca, een nobele maar volstrekt onbekende organisatie. Het eerste persartikel over die dag verscheen in Artsenkrant op 17 mei. Waarom niet vroeger? Omdat we het initiatief zelf ook per toeval hebben moeten vernemen. Jo Vandeurzen tekende wel nadrukkelijk present op de Internationale Dag van de Verpleegkundige. Sinds hij de imagocampagne op gang heeft getrapt, lijkt de Vlaamse Welzijnsminister elke dag wel in de weer om het beroep van de verpleegkundige te promoten, op zich een eerbare missie. Maar het valt op dat we sinds de Eerstelijnsconferentie van 11 december van Vandeurzen niets meer over huisartsen hebben vernomen. Hij zit vier keer per jaar aan tafel met de artsensyndicaten, maar lees je nadien de verslagen van dat 'structurele overleg' dan kan je je niet van de indruk losmaken dat de minister die dokters vervelende klieren vindt die nooit eens zijn goede bedoelingen begrijpen. Het artsenoverleg lijkt vooral een verplicht nummertje. Prins Laurent dan, ook hij had nog nooit gehoord van Wereld Huisartsen Dag. De grappige prins nam daarentegen w de honneurs waar tijdens de Europese Week van de Dierenarts, een initiatief van de Europese Commissie zowaar. In het tv-journaal zagen we Laurent geteresseerd vragen stellen aan de infostand van de dierenartsen voor het Berlaymontgebouw.Meelijwekkend?Voor de huisartsen geen Vandeurzen en geen Prins Laurent. Moet dat een domper zetten op de vreugde? Een medisch weekblad schreeuwde nogal stijf en meelijwekkend om aandacht voor de huisarts. Maar dat is flauw. Het gaat ook terug op een verkeerde inschatting en op een gebrek aan zin voor relativerende humor. Huisartsen zijn geen narcisten of calimero's, ze hebben geen behoefte aan de zoveelste lippendienst van autoriteiten. En al evenmin kikken ze op brede mediacoverage. In Artsenkrant staan, vinden ze doorgaans al ruim voldoende. Laat die huisartsen gewoon hun job doen zonder te veel officials die in de weg lopen of ambtenaren die de werkvreugde vergallen.