Covid-19 heeft (eindelijk) de digitalisering van de gezondheidszorg op gang getrokken. Veel terugbetalingen van digitale zorg gelden tot eind juni. Laten we deze vooruitgang verankeren in onze gezondheidszorg en verder nadenken hoe digitalisering nog verder geïntegreerd kan worden in het huidige terugbetaling systeem, zolang het bijdraagt aan levensverbeteringen.

Een recent rapport van McKinsey gebaseerd op een internationale bevraging bij meer dan 1.300 artsen leert ons dat tijdens de covid-19-crisis meer dan 90% van de artsen hun patiënten door middel van telefoon- of videogesprekken opgevolgd hebben. 60% van de artsen plant om post-covid-19 meer telegeneeskunde te gebruiken. Zorgt covid-19 voor de definitieve en langverwachte doorbraak van telegeneeskunde? En is ons Belgisch gezondheidssysteem klaar voor deze ingrijpende verandering?

'Coronacrisis is opportuniteit om de gezondheidszorg te digitaliseren'

Met de term 'telegeneeskunde' denken we vooral aan videoconsultaties. Deze vorm van consultaties zijn dan ook de laatste weken het meest besproken onderwerp van de telegeneeskunde geweest. Het is een utopie te denken dat alle diagnoses of consultaties, en al zeker niet waar bepaalde fysieke onderzoeken dienen te gebeuren, voortaan virtueel zullen kunnen plaatsvinden. Maar voor bepaalde controles van bv. chronische ziektes, zoals diabetes of migraine, zou dit wel mogelijk moeten zijn.

Als je gezondheidssituatie stabiel is, waarom zou je een halve dag verlof opnemen als je tijdens je middagpauze 30 min. zou kunnen videobellen met je arts? Waarom als arts niet aan je patiënt de keuze laten tussen een fysieke of videoconsultatie? Elke patiënt zou vandaag aan deze digitale kar moeten meetrekken door proactief aan zijn of haar arts te vragen of een videoconsultatie mogelijk is.

Het Riziv heeft de voordelen van technologie reeds ingezien en tijdens de covid-19-periode uitzonderlijke en specifieke terugbetalingscodes voorzien om de continuïteit van zorg voor chronische ziektes te garanderen. Deze tijdelijke terugbetalingen lopen eind deze maand op hun einde. Patiënten zijn daar erg gebaat bij, maar artsen kunnen minder aanrekenen voor videoconsultaties, wat ervoor zorgt dat deze vorm van consultaties financieel niet aantrekkelijk wordt gemaakt voor hen.

Als een gelijkaardige zorgkwaliteit kan gegarandeerd worden tijdens een teleconsultatie, waarom kan dit dan niet op een zelfde manier beschouwd worden als een fysieke consultatie? Zeker als we hierdoor de druk op de infrastructuur van onze ziekenhuizen kunnen verminderen, om nog niet te spreken over de impact van vermijdbare verplaatsingen. Artsen, denk aan het comfort van uw patiënten door hen voor bepaalde consultaties de optie te geven dit virtueel te laten verlopen.

Velen hebben tijdens de covid-19-crisis het verschil in kwaliteit van de interactie kunnen ervaren tussen telefonische en videogesprekken. Ook al vergen videogesprekken meer moeite dan telefoongesprekken (laptop moet opgestart worden, uitnodigingslink voor het virtuele gesprek moet worden ingepland en uitgestuurd, etc.), dit wordt ruimschoots gecompenseerd door een betere communicatie, wat cruciaal is tijdens een consultatie.

Artsen, denk aan het comfort van uw patiënten door hen voor bepaalde consultaties de optie te geven dit virtueel te laten verlopen

Dit zou het Riziv ook moeten aanmoedigen: momenteel wordt een telefonische consultatie evenveel terugbetaald als een videoconsultatie, iets waar ze bv. in Duitsland wel een onderscheid in maken. In eenzelfde context zou er ook kunnen nagedacht worden over bepaalde criteria waaraan teleconsultatiesoftware moet voldoen in zaken zoals privacy, gebruiksvriendelijkheid en de interoperabiliteit met bestaande ICT-toepassingen binnen de gezondheidszorg.

Natuurlijk valt onder 'telegeneeskunde' veel meer dan enkel videoconsulaties: het omvat ook vitale metingen vanop afstand met wearables of tools die beslissingen van artsen kunnen ondersteunen. Met behulp van digitale tools kunnen artsen, dankzij de beschikbare data, beter de gezondheidssituatie van patiënten begrijpen, snellere en betere therapeutische beslissingen nemen en een meer gepersonaliseerd zorgtraject voor zijn of haar patiënt uitwerken.

Beste minister De Block, laat uw regeerperiode niet alleen herinnerd worden als de regering van de coronacrisis, maar ook als een drijvende kracht achter de innovatie in de gezondheidszorg door structureel digitale gezondheidstoepassingen met een meerwaarde voor zowel patiënt als arts, terug te betalen.

Ik ben ervan overtuigd dat de kwaliteit van onze gezondheidszorg door digitalisering enkel maar zal toenemen. De keerzijde van die medaille? We zullen misschien wat minder tijd doorbrengen in de wachtzaal van de arts en dus minder roddelblaadjes kunnen lezen.

Covid-19 heeft (eindelijk) de digitalisering van de gezondheidszorg op gang getrokken. Veel terugbetalingen van digitale zorg gelden tot eind juni. Laten we deze vooruitgang verankeren in onze gezondheidszorg en verder nadenken hoe digitalisering nog verder geïntegreerd kan worden in het huidige terugbetaling systeem, zolang het bijdraagt aan levensverbeteringen. Een recent rapport van McKinsey gebaseerd op een internationale bevraging bij meer dan 1.300 artsen leert ons dat tijdens de covid-19-crisis meer dan 90% van de artsen hun patiënten door middel van telefoon- of videogesprekken opgevolgd hebben. 60% van de artsen plant om post-covid-19 meer telegeneeskunde te gebruiken. Zorgt covid-19 voor de definitieve en langverwachte doorbraak van telegeneeskunde? En is ons Belgisch gezondheidssysteem klaar voor deze ingrijpende verandering?Met de term 'telegeneeskunde' denken we vooral aan videoconsultaties. Deze vorm van consultaties zijn dan ook de laatste weken het meest besproken onderwerp van de telegeneeskunde geweest. Het is een utopie te denken dat alle diagnoses of consultaties, en al zeker niet waar bepaalde fysieke onderzoeken dienen te gebeuren, voortaan virtueel zullen kunnen plaatsvinden. Maar voor bepaalde controles van bv. chronische ziektes, zoals diabetes of migraine, zou dit wel mogelijk moeten zijn. Als je gezondheidssituatie stabiel is, waarom zou je een halve dag verlof opnemen als je tijdens je middagpauze 30 min. zou kunnen videobellen met je arts? Waarom als arts niet aan je patiënt de keuze laten tussen een fysieke of videoconsultatie? Elke patiënt zou vandaag aan deze digitale kar moeten meetrekken door proactief aan zijn of haar arts te vragen of een videoconsultatie mogelijk is.Het Riziv heeft de voordelen van technologie reeds ingezien en tijdens de covid-19-periode uitzonderlijke en specifieke terugbetalingscodes voorzien om de continuïteit van zorg voor chronische ziektes te garanderen. Deze tijdelijke terugbetalingen lopen eind deze maand op hun einde. Patiënten zijn daar erg gebaat bij, maar artsen kunnen minder aanrekenen voor videoconsultaties, wat ervoor zorgt dat deze vorm van consultaties financieel niet aantrekkelijk wordt gemaakt voor hen. Als een gelijkaardige zorgkwaliteit kan gegarandeerd worden tijdens een teleconsultatie, waarom kan dit dan niet op een zelfde manier beschouwd worden als een fysieke consultatie? Zeker als we hierdoor de druk op de infrastructuur van onze ziekenhuizen kunnen verminderen, om nog niet te spreken over de impact van vermijdbare verplaatsingen. Artsen, denk aan het comfort van uw patiënten door hen voor bepaalde consultaties de optie te geven dit virtueel te laten verlopen.Velen hebben tijdens de covid-19-crisis het verschil in kwaliteit van de interactie kunnen ervaren tussen telefonische en videogesprekken. Ook al vergen videogesprekken meer moeite dan telefoongesprekken (laptop moet opgestart worden, uitnodigingslink voor het virtuele gesprek moet worden ingepland en uitgestuurd, etc.), dit wordt ruimschoots gecompenseerd door een betere communicatie, wat cruciaal is tijdens een consultatie.Dit zou het Riziv ook moeten aanmoedigen: momenteel wordt een telefonische consultatie evenveel terugbetaald als een videoconsultatie, iets waar ze bv. in Duitsland wel een onderscheid in maken. In eenzelfde context zou er ook kunnen nagedacht worden over bepaalde criteria waaraan teleconsultatiesoftware moet voldoen in zaken zoals privacy, gebruiksvriendelijkheid en de interoperabiliteit met bestaande ICT-toepassingen binnen de gezondheidszorg. Natuurlijk valt onder 'telegeneeskunde' veel meer dan enkel videoconsulaties: het omvat ook vitale metingen vanop afstand met wearables of tools die beslissingen van artsen kunnen ondersteunen. Met behulp van digitale tools kunnen artsen, dankzij de beschikbare data, beter de gezondheidssituatie van patiënten begrijpen, snellere en betere therapeutische beslissingen nemen en een meer gepersonaliseerd zorgtraject voor zijn of haar patiënt uitwerken. Beste minister De Block, laat uw regeerperiode niet alleen herinnerd worden als de regering van de coronacrisis, maar ook als een drijvende kracht achter de innovatie in de gezondheidszorg door structureel digitale gezondheidstoepassingen met een meerwaarde voor zowel patiënt als arts, terug te betalen.Ik ben ervan overtuigd dat de kwaliteit van onze gezondheidszorg door digitalisering enkel maar zal toenemen. De keerzijde van die medaille? We zullen misschien wat minder tijd doorbrengen in de wachtzaal van de arts en dus minder roddelblaadjes kunnen lezen.