De planning van het medisch aanbod is een essentiële hefboom voor een efficiënte en kwaliteitsvolle gezondheidszorg die tegemoet komt aan de noden van de bevolking, vindt het Christelijk ziekenfonds. Het gaat dan niet enkel over ziekenhuisbedden en dure medische apparaten maar evengoed over het aantal artsen, kinesitherapeuten enz.

Het spreekt vanzelf dat noden en evoluties voortdurend geactualiseerd moeten worden. Daarom ook is het contingent artsen opgehoogd van 700 in 2004 naar 1.320 in 2022. Op dit moment daalt het aanbod aan Waalse huisartsen. Daarom steunt de CM het voorstel om de quotaverdeling tussen de gemeenschappen te wijzigen.

Inkomensverschillen

Een beperking van het aanbod kan overconsumptie tegengegaan. Bovendien heeft een te groot aantal studenten een nadelige impact op de opleidingskwaliteit. In globo is er volgens de CM nood aan meer eerstelijns- en ambulante zorg. "De daarvoor bevoegde gemeenschappen moeten dus een ondergrens opleggen voor het minimaal aantal te vormen huisartsen, geriaters of spoedartsen. Tevens is een bovengrens nodig voor sommige specialismen waar er vandaag een overaanbod is."

Het ziekenfonds vindt ook dat de aandacht vooral moet gaan naar het overaanbod aan sommige specialisten en het overaanbod aan ziekenhuisbedden. "De grote inkomensverschillen verklaren mee de onderlinge verschillen in aantrekkingskracht van de specialismen," aldus het ziekenfonds. Voorts wil de CM blijven inzetten op de subsidiëring van administratieve hulp voor huisartsenpraktijken en het aanmoedigen van groepspraktijken. Voorts is er nood aan meer huisartsenwachtposten. Het delegeren van taken naar bv. praktijkassistenten laat de arts toe zich te concentreren op zijn kerntaken.

Beperking onontbeerlijk

Voor de CM is een beperking van het aantal geneeskundestudenten en een numerus clausus die rekening houdt met de noden van vandaag en morgen onontbeerlijk voor een kwaliteitsvolle en betaalbare gezondheidszorg.

"De numerus clausus is de verantwoordelijkheid van de gemeenschappen", zo besluit de CM. "Het is bijzonder jammer dat de Franse gemeenschap en de Franstalige Universiteiten er nog altijd niet in geslaagd zijn een efficiënt systeem te ontwikkelen dat het aantal studenten beperkt zonder hen te straffen."

De planning van het medisch aanbod is een essentiële hefboom voor een efficiënte en kwaliteitsvolle gezondheidszorg die tegemoet komt aan de noden van de bevolking, vindt het Christelijk ziekenfonds. Het gaat dan niet enkel over ziekenhuisbedden en dure medische apparaten maar evengoed over het aantal artsen, kinesitherapeuten enz. Het spreekt vanzelf dat noden en evoluties voortdurend geactualiseerd moeten worden. Daarom ook is het contingent artsen opgehoogd van 700 in 2004 naar 1.320 in 2022. Op dit moment daalt het aanbod aan Waalse huisartsen. Daarom steunt de CM het voorstel om de quotaverdeling tussen de gemeenschappen te wijzigen. Een beperking van het aanbod kan overconsumptie tegengegaan. Bovendien heeft een te groot aantal studenten een nadelige impact op de opleidingskwaliteit. In globo is er volgens de CM nood aan meer eerstelijns- en ambulante zorg. "De daarvoor bevoegde gemeenschappen moeten dus een ondergrens opleggen voor het minimaal aantal te vormen huisartsen, geriaters of spoedartsen. Tevens is een bovengrens nodig voor sommige specialismen waar er vandaag een overaanbod is."Het ziekenfonds vindt ook dat de aandacht vooral moet gaan naar het overaanbod aan sommige specialisten en het overaanbod aan ziekenhuisbedden. "De grote inkomensverschillen verklaren mee de onderlinge verschillen in aantrekkingskracht van de specialismen," aldus het ziekenfonds. Voorts wil de CM blijven inzetten op de subsidiëring van administratieve hulp voor huisartsenpraktijken en het aanmoedigen van groepspraktijken. Voorts is er nood aan meer huisartsenwachtposten. Het delegeren van taken naar bv. praktijkassistenten laat de arts toe zich te concentreren op zijn kerntaken. Voor de CM is een beperking van het aantal geneeskundestudenten en een numerus clausus die rekening houdt met de noden van vandaag en morgen onontbeerlijk voor een kwaliteitsvolle en betaalbare gezondheidszorg."De numerus clausus is de verantwoordelijkheid van de gemeenschappen", zo besluit de CM. "Het is bijzonder jammer dat de Franse gemeenschap en de Franstalige Universiteiten er nog altijd niet in geslaagd zijn een efficiënt systeem te ontwikkelen dat het aantal studenten beperkt zonder hen te straffen."