Uitgangspunt: "Meer en meer bedrijven kopen niet langer printers, maar betalen om te kunnen printen. Ze kopen dus een dienst in plaats van een product", zo stelt Peter Vanden Houte. "Het is al langer geweten dat de duurzaamheid van de zogenaamde duurzame producten niet (langer) meer is. Veel consumenten willen geregeld dingen vervangen en dan moet de oude rommel sowieso de vuilnisbak in, of, in het beste geval, naar het containerpark worden gebracht. Vandaar dat er in de voorbije jaren meer en meer wordt geëvolueerd naar een circulaire economie, waarbij grondstoffen efficiënter worden gebruikt."

Het is hier natuurlijk niet mijn bedoeling om een ganse lezing te geven over circulaire economie, maar het heeft mij tijdens het paasweekend wel doen nadenken... want constateren we ditzelfde fenomeen ook niet in de gezondheidszorg? Aan de ene kant willen burgers meer en meer informatie over hun gezondheidszorg (denk maar aan fenomenen als Dr. Google en de internetapotheken), aan de andere kant zijn deze burgers ook op zoek naar 'duurzame' zorg. Voor zover ik weet, hebben artsen, en zeker de huisartsen met het globaal medisch dossier hierop al een degelijk antwoord geboden. Een groot deel van de Vlaamse patiënten heeft intussen zijn eigen huisarts, mét GMD.

Apothekers trachten ook deze weg in te slaan. Wellicht hebt u het wel al ergens opgevangen: de apothekers hebben op 15 maart 'een meerjarenkader voor de patiënt met de officina-apothekers' met minister Maggie De Block ondertekend. In dit meerjarenkader willen we met de apothekers, met het beleid en andere stakeholders een aantal beleidslijnen uitzetten om een optimale farmaceutische zorgverlening na te streven, aangepast aan de evoluerende behoeften van de burger/consument/patiënt. Mooi voorbeeld van circulaire economie, euh... zorg, toch?

Alleen maar winnaars: de patiënt kan rekenen op een duurzame relatie met zijn/haar huisapotheker en de huisarts heeft er een partner bij op de éérste lijn.

Een mooi voorbeeld van duurzame zorg bij de apothekers is het concept van huisapotheker, die in dit meerjarenkader uitdrukkelijk gestalte krijgt. "De huisapotheker is de officina-apotheker die chronische patiënten kiezen voor de begeleiding bij de opvolging van hun geneesmiddelengebruik. De patiënt kan vrij een huisapotheker kiezen... De huisapotheker werkt mee aan het uitvoeren van het zorgplan dat een arts, in samenspraak met de patiënt en zorgverstrekkers, opstelt. De huisapotheker engageert zich tegenover de patiënt en diens zorgteam om de therapeutische intentie van de arts te realiseren wat betreft de medicamenteuze therapie in de ambulante zorg. Centraal in dit concept: een volledig en geactualiseerd medicatieschema die idealiter via Vitalink ter beschikking wordt gesteld. De huisapotheker heeft via het Gedeeld Farmaceutisch Dossier toegang tot de historiek van de afgeleverde geneesmiddelen. Uiteraard kan die gegevensdeling alleen met de geïnformeerde toestemming van de patiënt." Alleen maar winnaars: de patiënt kan rekenen op een duurzame relatie met zijn/haar huisapotheker en de huisarts heeft er een partner bij op de éérste lijn.

Uitgangspunt: "Meer en meer bedrijven kopen niet langer printers, maar betalen om te kunnen printen. Ze kopen dus een dienst in plaats van een product", zo stelt Peter Vanden Houte. "Het is al langer geweten dat de duurzaamheid van de zogenaamde duurzame producten niet (langer) meer is. Veel consumenten willen geregeld dingen vervangen en dan moet de oude rommel sowieso de vuilnisbak in, of, in het beste geval, naar het containerpark worden gebracht. Vandaar dat er in de voorbije jaren meer en meer wordt geëvolueerd naar een circulaire economie, waarbij grondstoffen efficiënter worden gebruikt." Het is hier natuurlijk niet mijn bedoeling om een ganse lezing te geven over circulaire economie, maar het heeft mij tijdens het paasweekend wel doen nadenken... want constateren we ditzelfde fenomeen ook niet in de gezondheidszorg? Aan de ene kant willen burgers meer en meer informatie over hun gezondheidszorg (denk maar aan fenomenen als Dr. Google en de internetapotheken), aan de andere kant zijn deze burgers ook op zoek naar 'duurzame' zorg. Voor zover ik weet, hebben artsen, en zeker de huisartsen met het globaal medisch dossier hierop al een degelijk antwoord geboden. Een groot deel van de Vlaamse patiënten heeft intussen zijn eigen huisarts, mét GMD. Apothekers trachten ook deze weg in te slaan. Wellicht hebt u het wel al ergens opgevangen: de apothekers hebben op 15 maart 'een meerjarenkader voor de patiënt met de officina-apothekers' met minister Maggie De Block ondertekend. In dit meerjarenkader willen we met de apothekers, met het beleid en andere stakeholders een aantal beleidslijnen uitzetten om een optimale farmaceutische zorgverlening na te streven, aangepast aan de evoluerende behoeften van de burger/consument/patiënt. Mooi voorbeeld van circulaire economie, euh... zorg, toch?Een mooi voorbeeld van duurzame zorg bij de apothekers is het concept van huisapotheker, die in dit meerjarenkader uitdrukkelijk gestalte krijgt. "De huisapotheker is de officina-apotheker die chronische patiënten kiezen voor de begeleiding bij de opvolging van hun geneesmiddelengebruik. De patiënt kan vrij een huisapotheker kiezen... De huisapotheker werkt mee aan het uitvoeren van het zorgplan dat een arts, in samenspraak met de patiënt en zorgverstrekkers, opstelt. De huisapotheker engageert zich tegenover de patiënt en diens zorgteam om de therapeutische intentie van de arts te realiseren wat betreft de medicamenteuze therapie in de ambulante zorg. Centraal in dit concept: een volledig en geactualiseerd medicatieschema die idealiter via Vitalink ter beschikking wordt gesteld. De huisapotheker heeft via het Gedeeld Farmaceutisch Dossier toegang tot de historiek van de afgeleverde geneesmiddelen. Uiteraard kan die gegevensdeling alleen met de geïnformeerde toestemming van de patiënt." Alleen maar winnaars: de patiënt kan rekenen op een duurzame relatie met zijn/haar huisapotheker en de huisarts heeft er een partner bij op de éérste lijn.