...

In de ziekenhuissector gaan miljarden om. In het licht daarvan zijn de enkele honderdduizenden euro's terugbetalingen in het kader van de referentiebedragen peanuts. Het belet niet dat sommigen de methodologie andermaal op de korrel nemen. Een inspiratieloze verdediging, jaar na jaar blijft de tendens immers onmiskenbaar dezelfde. Zeer merkwaardig zou wel zijn indien de op til zijnde hervorming in de ziekenhuisfinanciering geen rekening houdt met het systeem van de referentiebedragen. De hervorming beoogt immers een correctere financiering. Correct staat echter niet gelijk aan het onder de mat vegen van verschillen. Integendeel, de bedoeling moet ook zijn om niet-gerechtvaardigde verschillen weg te werken. Eenzelfde prestatie geeft recht op eenzelfde vergoeding; of die prestatie nu in het centrum, in het zuiden of het noorden van het land geleverd wordt. Dat is een gouden maar niet evidente regel in het huidige gespannen sociale klimaat. Ook de laatste unitaire bolwerken, de vakbonden, zijn intern verdeeld. Of het nu over stakingen in gevangenissen, al dan niet rijdende treinen of referentiebedragen gaat, de tegenstellingen steken meer dan ooit opnieuw de kop op. Een situatie waarbij uiteindelijk vooral Vlaams-nationalisten garen spinnen.