Het gebeurt niet vaak dat een artsensyndicaat zich rechtstreeks tot patiënten richt. De Bvas zet die stap nu toch. De maatregel die apothekers verplicht om geneesmiddelen te substitueren, vindt het syndicaat in die mate zorgwekkend dat het affiches voor de wachtkamer ter beschikking stelt.
...
Het gebeurt niet vaak dat een artsensyndicaat zich rechtstreeks tot patiënten richt. De Bvas zet die stap nu toch. De maatregel die apothekers verplicht om geneesmiddelen te substitueren, vindt het syndicaat in die mate zorgwekkend dat het affiches voor de wachtkamer ter beschikking stelt.Er is in deze kolommen al heel wat inkt gevloeid over de maatregel die apothekers verplicht om een voorschrift voor antibiotica, antimycotica en ppi's de facto als een voorschrift op stofnaam te beschouwen en het goedkoopste middel af te leveren. (Zie bijvoorbeeld ook onze nieuwe juridische rubriek op blz. 24) Een puur ideologische zet van de overheid want de gevraagde 21 miljoen alternatieve besparingen lagen tijdig op tafel.Maar in hoeverre is het grote publiek zich bewust van wat er op spel staat? Zijn patiënten geïnformeerd over deze besparingsmaatregel? Ministers ontbreekt het doorgaans aan moed om de bevolking uit te leggen wat de draagwijdte is van hun beslissingen. Ondankbare boodschappen laat ze liever aan de artsen zelf over. Beducht wapen Om het bezorgde artsen wat makkelijker te maken, stelt de Bvas eenvoudige affiches ter beschikking die artsen in hun wachtkamer kunnen ophangen. De boodschap op de affiche is een rechtstreekse aanval op de regering. Een titel als 'Bekommert de overheid zich nog om uw gezondheid?' is niet mis te verstaan.De teneur van de affiche is dat de artsen hun patiënten wel kwalitatief hoogstaande geneeskunde willen aanbieden, maar dat de overheid niet om kwaliteit maalt. De campagne onderstreept ook dat de artsenverenigingen zich geëngageerd hadden om de door de overheid gevraagde besparingen te vinden, zonder aan de gezondheid van de patiënten te raken.Affiches die zich richten tot het grote publiek zijn een geducht wapen. Ervaringen uit het verleden leren dat regeringsleden wel eens nerveus reageren als zorgverleners patiënten rechtstreeks aanspreken op een falend beleid. Deze directe aanklacht, die erop neerkomt dat de overheid niet zoveel met het welzijn van patiënten inzit als ze zelf laat uitschijnen, zal dan ook niet zonder reactie blijven.