...

"Weten waarover je spreekt. Beslissen op basis van dossierkennis en dialoog. Dat is en blijft mijn motto" schrijft de Roeselaarse Nathalie Muylle op haar CD&V website. Tariefzekerheid voor de patiënt vind je daar ook. En voor de arts? Ik noemde het akkoord artsen - ziekenfondsen van 23 januari 2013 aanvaardbaar (niet "zeer" aanvaardbaar) onder meer omdat, ondanks de € 105 miljoen door de regering opgelegde besparingen, de Bvas er in geslaagd was een aantal financieel zwakkere specialisten op te waarderen door een selectieve aanwending van een deel van de index. De inkt van dat akkoord was nog niet goed droog of de regering - met de CD&V - besliste op paaszaterdag 30 maart 2013 unilateraal om de artsen bijkomende besparingen op te leggen voor een bedrag van +/- € 64 miljoen of bijna 1% van het budget van de artsenhonoraria. Bovendien richtte minister Onkelinx de dag na het verstrijken van de mogelijkheid om akkoord te weigeren een brief aan de Commissie artsen - ziekenfondsen om de in het Parlement gestemde uitzondering op de wet (het dagziekenhuis) volledig uit te hollen. Ik vrees dat Nathalie Muylle met haar interpellatie aan Laurette Onkelinx over de beslissing van de Raad van Bestuur van de Bvas van 4 mei 2013 om het verbod op vrije honoraria op twee- en meerpersoonskamers aan te vechten bij het Grondwettelijk Hof haar gebrek aan dossierkennis opvallend geëtaleerd heeft. Wetten worden gestemd in het Parlement. Een akkoord tussen artsen en ziekenfondsen wordt afgesloten in het RizivV, binnen de wettelijke parlementaire context, onder voorzitterschap van de administrateur-generaal, de heer Jo De Cock en mits goedkeuring door de bevoegde minister. De Bvas wil een slechte wet aanvechten. Mevrouw Onkelinx is tenminste zo eerlijk om Muylle te antwoorden dat elke Belg een wet kan aanvechten. Dus ook een artsenvereniging, hoewel Nathalie Muylle dat duidelijk niet kan pruimen.We schrijven regelmatig alle parlementsleden aan over belangrijke gezondheidsaangelegenheden. Ik heb nog nooit een antwoord gezien van Nathalie Muylle, laat staan een uitnodiging tot dialoog. Haar quasi retorische en onzinnige vraag wat de rol van de syndicaten (ik vermoed dat ze hiermee de artsensyndicaten bedoelde, in casu de Bvas) is in het debat over de financiering van de gezondheidszorg, etaleert ze nogmaals een pijnlijk gebrek aan dossierkennis: de artsensyndicaten mogen daar geen rol in spelen. De wetgever heeft ruim 20 jaar geleden - met actieve steun van de toenmalige CVP en de CM - beslist dat de artsensyndicaten zich moeten beperken tot advisering over de aanwending van het budget dat door de overheid, de werkgevers, de werknemerssyndicaten en de mutualiteiten wordt vastgesteld in de Algemene raad van het Riziv.Het ACV en de CM, waar Nathalie Muylle zich allicht graag tegen aanschurkt als ik haar eis tot de beperking van de supplementen tot 100 % op privé kamers op haar website lees, hebben stemrecht in het debat over de financiering van de gezondheidszorg in de Algemene Raad van het Riziv dat de budgetten vastlegt. De zorgverstrekkers (o.m. de artsen) hebben dat recht niet.Als Nathalie Muylle vragen wil stellen, ken ik er nog wel enkele andere: wat is de rol van ACV en CM in het Dexia-debacle? Wat is/was de rol van voorzitter Marc Justaert in de raad van bestuur van ex-Dexia? Hoe zou uw ACV reageren als men een maand na het in voegetreden van een CAO de lonen met gemiddeld 1% zou verminderen? En zo voort.