...
Voor Belgische artsen en tandartsen gelden er maximumquota - maar buitenlandse zorgverstrekkers kunnen zonder een toelatingsproef in België aan de slag en zich zelfs hier komen specialiseren. Een systeem dat dat Bvas en VVT aanklagen.Meer controle op kwaliteitBuitenlandse artsen en tandartsen hebben vaak niet dezelfde kwaliteitsopleiding genoten als onze eigen professionals. Ze missen soms bepaalde klinische vaardigheden, zo stellen deze organisaties.Ook is er een ander belangrijk probleem voor de patiënten. Volgens de Wet op Patiëntenrechten moet de zorgverlener met de patiënt in verstaanbare taal kunnen communiceren. Maar om een Riziv-nummer te verkrijgen, volstaat het dat de buitenlandse arts of tandarts een van de landstalen gebrekkig kent. Deze taalvereisten zijn onvoldoende, vinden Bvas en VVT.PlanningBuitenlanders denken dat België het gat in de markt is. Dat komt omdat men in België de mankracht in de gezondheidszorg is beginnen plannen. Het overaanbod van artsen en tandartsen heeft ons land zo onder controle gekregen. De instroom van buitenlanders kan evenwel weer voor problemen zorgen.Bvas roept de overheid dan ook op om, nu er een hervorming komt van de EU, ernaar te streven dat de instroom van buitenlandse arsten en tandartsen aan banden wordt gelegd. Eerst moet onze eigen jeugd de kans krijgen, vinden ze. Pas als er daarna nog plaatsen overblijven, kan naar het buitenland worden gekeken, zo luidt het.Federaal toelatingsexamenBelgië moet verder werk maken van de planning van de mankracht in de gezondheidszorg, en van de controle op de maximumquota, zeggen beide verenigingen.Er moet een numerus fixus komen voor iedereen, inclusief buitenlanders. Een federaal toegangsexamen moet de lat voor iedereen gelijk leggen. Wie de beste scores haalt, krijgt de eerste keuze van studierichting en universiteit - aldus de mededeling.Dat werkt meteen de scheefgegroeide verhoudingen weg tussen Vlaanderen en Franstalig België, vinden ze. En buitenlandse kandidaten mogen niet onder de lat door.