'Breng onze geïnterneerden naar Nederland'

De euthanasie-aanvraag van een 48-jarige geïnterneerde, die al twintig jaar in de gevangenis verblijft, heeft het debat over de manier waarop ons land omgaat met zijn geïnterneerden weer doen oplaaien. Dokter Louis Ide (N-VA), die deze problematiek al jaren aan de kaak stelt, begon het debat: "In ons land verblijft een kwart van de geïnterneerden in de gevangenis. Een voorlopige oplossing ligt misschien bij onze noorderburen, waar ze overcapaciteit hebben."In ons land werd enkele maanden geleden voor de eerste keer euthanasie gepleegd op een gevangene, maar tot nu toe is dat nooit eerder gebeurd bij een geïnterneerde. De kans is echter groot dat het er wel van komt. Het gevangeniswezen heeft de vraag van een geïnterneerde behandeld volgens de euthanasiewet. De man zou een ongeneeslijke psychiatrische aandoening hebben en daardoor ondraaglijk lijden. Drie externe artsen hebben intussen een gunstig advies geformuleerd op zijn vraag, maar een formele beslissing is er nog niet. "Als die er komt, zullen we ons aanpassen en de euthanasie laten uitvoeren", luidt het bij de dienst gezondheidszorg van het gevangeniswezen.Long stay facilityDokter Louis Ide bracht het verhaal naar buiten, in de hoop het lot van de geïnterneerden eindelijk naar een prioritaire plek op de politieke agenda te loodsen. "Dit verhaal is een schrijnend teken aan de wand. In dit geval moeten we ons toch de vraag durven stellen of het totaal gebrek aan behandeling voor deze geïnterneerde geen belangrijke component vormt van zijn euthanasie-aanvraag. In ons land is immers onvoldoende opvang voorzien voor geïnterneerden. Waardoor 1.102 - ofwel een kwart van alle geïnterneerden - vandaag opgesloten worden in reguliere gevangenissen, zonder enige vorm van medische hulpverlening." "Iemand bestempelen als ontoerekeningsvatbaar zou normaal automatisch moeten betekenen dat die persoon behandeling krijgtIn Nederland wordt dat totaal anders aangepakt. Daar gaan geïnterneerden naar een centrum voor observatie, waar vervolgens wordt vastgesteld tot welke categorie ze behoren. De zwaarste categorie, die te gevaarlijk wordt geacht voor een terugkeer naar de maatschappij, komt terecht in een 'long stay facility' waar ze psychiatrisch behandeld worden. Nederland beschikt zelfs over een overcapaciteit, onder meer in Zeeland. In afwachting van eigen Belgische faciliteiten, zouden we dus - na gevangenen - ook geïnterneerden in Nederland kunnen onderbrengen en laten behandelen. In Gent en Antwerpen komen weliswaar twee nieuwe interneringscentra, maar ook die zullen maar capaciteit bieden voor 400 mensen. In de gevangenissen zitten er ruim dubbel zoveel." PestenIde krijgt alvast bijval van de Bvas. "De aanvraag tot euthanasie mag dan wel wettelijk in orde zijn, de vraag die iedereen bezighoudt is of de geïnterneerde wel tot deze radicale beslissing zou zijn gekomen indien hij de noodzakelijke psychische zorg en ondersteuning had gekregen", zegt Dr. Marc Moens. Ook Dr. Wim Distelmans, voorzitter van de euthanasiecommissie, heeft zijn bedenkingen. "Euthanasie bij gevangenen en geïnterneerden moet met de nodige omzichtigheid worden benaderd. Het neigt anders naar een verkapte vorm van doodstraf. Eenvoudig gesteld zouden we gevangenen lang genoeg pesten tot ze allemaal om euthanasie gaan vragen", zegt Distelmans op deredactie.be. In ons land zouden zo'n twee tot drie gedetineerden per jaar een aanvraag tot euthanasie formuleren.