...

In België is bijna 10% van de bevolking tussen 15 en 64 jaar beperkt in de dagelijkse activiteiten door een handicap, een langdurige aandoening of een langdurige ziekte. Slechts een vierde (26%) van hen heeft een baan, terwijl dat bij de totale bevolking van 15 tot en met 64 jaar 65% is. De overgrote meerderheid van de mensen die ernstige hinder ervaren, hebben dus geen job. Ook het aantal langdurig zieken neemt toe: 460.000 mensen ontvangen momenteel een invaliditeitsuitkering. Als de huidige trend doorzet, zullen we nog dit jaar de kaap van de 500.000 invaliden ronden.Hoewel deze stijging geen direct verband heeft met de coronacrisis (invaliditeitsuitkeringen gaan in op de eerste dag van het eerste ziekteverzuimjaar en dat is nu dus zowat een maand voor de coronacrisis losbrak), zou de 'ontdekking' van het thuiswerken wel eens een kentering kunnen betekenen voor de honderdduizenden mensen met gezondheidsproblemen die momenteel geen werk hebben, maar wel willen werken.Er zijn immers belangrijke voordelen verbonden aan thuiswerken. Flexibiliteit is bijzonder belangrijk voor mensen met fysieke of mentale beperkingen die frequente onderbrekingen van het werk nodig hebben. Dit kan een oplossing zijn voor mensen die dicht bij medische apparatuur en therapeutische middelen thuis moeten blijven. Ook mensen met bepaalde mentale of cognitieve problemen die er baat bij kunnen hebben kunnen thuis werken in een prikkelarme omgeving. Het kan ook nuttig zijn voor mensen met terugkerende medische afspraken, onvoorspelbare opflakkeringen van hun aandoeningen, of andere problemen die het moeilijk of zelfs onmogelijk maken om consequent op verplaatsing te werken.Vermindering van de reistijd en -kosten is voor elke werknemer interessant, maar in het bijzonder voor mensen met mobiliteitsbeperkingen die het moeilijk of duur vinden om zich buitenshuis te verplaatsen.Dus thuiswerken kan het werken voor die groep mogelijk maken. Uit onderzoek blijkt bovendien ook dat mensen met een handicap die kunnen telewerken minder pijn- en vermoeidheidsgerelateerde klachten ervaren, zich beter voelen en functioneren. Uit een Europese studie blijkt ten slotte dat telewerk samenhangt met een hogere arbeidstevredenheid en een lager ziekteverzuim onder werknemers met een handicap. Telewerken biedt dus extra mogelijkheden voor het aannemen van mensen met een handicap, maar tegelijk moet men ook bewust zijn dat deze mogelijkheden sterk worden beïnvloed door het soort werk, de werkomgeving en de sociale interacties met collega's en leidinggevenden. Want mogelijke nadelen van thuiswerken voor alle werknemers zijn een groter sociaal isolement, steeds vagere grenzen tussen werk- en privéleven, en 'uit het oog, uit het hart' voor promotie- en opleidingsmogelijkheden. Al deze nadelen kunnen in het bijzonder gevolgen hebben voor meer kwetsbare groepen, zoals mensen met een handicap. Het is dus vooral zaak om het sociaal isolement dat veel telewerkers ervaren aan te pakken en in te zetten op het vergroten van een actieve deelname aan de werkgemeenschap, vooral omdat mensen met een handicap een groter sociaal isolement ervaren in het algemeen. Ik pleit dus voor de uitbreiding van de thuiswerkmogelijkheden voor werknemers met een handicap of gezondheidsproblemen en telewerk in te zetten voor de re-integratie naar het werk. De Wereldgezondheidsorganisatie heeft zich specifiek uitgesproken voor telewerken voor mensen met een handicap tijdens de pandemie. Zal werken op afstand een haalbare, duurzame optie worden voor mensen met een gezondheidsprobleem, of zal het blijven gezien worden als een speciaal voordeel of uitzonderlijke aanpassing van de manier waarop de meeste mensen hun job uitoefenen? De manier waarop we deze vraag beantwoorden, kan arbeidskansen scheppen voor mensen met een handicap en hen helpen om meer economische en sociale gelijkheid te bereiken.