Op de afdelingen palliatieve zorg van de ziekenhuizen is het al lang ingeburgerd dat familieleden en vrienden van patiënten langskomen op alle uren van de dag en nacht. Naar aanleiding van het 38ste congres over intensieve zorg bepleit de bekende intensivist professor Jean-Louis Vincent (ULB) nu hetzelfde voor de IZ-afdelingen.
Flexibele uren en een opendeurpolitiek hebben alleen maar voordelen, denkt hij. Meer bezoek kan het genezingsproces ten goede komen. Nog niet overal zijn bezoekers de klok rond toegelaten op IZ. Daarom hebben ziekenhuizen ook sensibiliseringscampagnes opgezet om naastbestaanden aan te sporen 24 uur op 24 en zo vaak mogelijk aan het bed van de patiënt te zitten.
Voor professor Vincent mag het nog verder gaan. Familieleden worden zelfs best aangemoedigd om de patiënt zijn lievelingsvoedsel mee te brengen, te participeren aan het zorgproces en aan het toilet van de patiënt. Inspiratie haalt Vincent onder meer uit de ontwikkelingslanden waar de familie zich vaak de hele opnameduur lang bekommert om de patiënt. Sterker nog.
Vaak beschouwen IZ-diensten bezoekers nog als 'in de weglopers'
Uit een Amerikaanse studie blijkt dat het de moraal van de patiënt ten goede komt als het familielid langskomt met zijn/haar favoriete huisdier.
Lang niet alle IZ-diensten in België zijn al zo tolerant. Dat is logisch. Enerzijds dienen ze de bezoekersinstroom te regelen. Anderzijds moet ook bij de zorgprofessionals een zekere weerstand worden overwonnen. Vaak beschouwen de diensten bezoekers nog als "in de weglopers". Bovendien dringt zich ook bij familieleden en vrienden een mentaliteitsverandering op: sommige mensen blijven slechts kort en nemen amper de tijd om zich over hun vrouw, man, broer... te ontfermen.
Flexibele uren en een opendeurpolitiek hebben alleen maar voordelen, denkt hij. Meer bezoek kan het genezingsproces ten goede komen. Nog niet overal zijn bezoekers de klok rond toegelaten op IZ. Daarom hebben ziekenhuizen ook sensibiliseringscampagnes opgezet om naastbestaanden aan te sporen 24 uur op 24 en zo vaak mogelijk aan het bed van de patiënt te zitten. Voor professor Vincent mag het nog verder gaan. Familieleden worden zelfs best aangemoedigd om de patiënt zijn lievelingsvoedsel mee te brengen, te participeren aan het zorgproces en aan het toilet van de patiënt. Inspiratie haalt Vincent onder meer uit de ontwikkelingslanden waar de familie zich vaak de hele opnameduur lang bekommert om de patiënt. Sterker nog. Uit een Amerikaanse studie blijkt dat het de moraal van de patiënt ten goede komt als het familielid langskomt met zijn/haar favoriete huisdier.Lang niet alle IZ-diensten in België zijn al zo tolerant. Dat is logisch. Enerzijds dienen ze de bezoekersinstroom te regelen. Anderzijds moet ook bij de zorgprofessionals een zekere weerstand worden overwonnen. Vaak beschouwen de diensten bezoekers nog als "in de weglopers". Bovendien dringt zich ook bij familieleden en vrienden een mentaliteitsverandering op: sommige mensen blijven slechts kort en nemen amper de tijd om zich over hun vrouw, man, broer... te ontfermen.
