...

STAT brengt hoofdzakelijk gezondheidsgerelateerd nieuws en werd in 2015 opgericht in de schoot van de krant The Boston Globe. In een recente publicatie maakt het Amerikaanse online nieuwsmagazine gewag van "tientallen voorbeelden waarbij blanke onderzoekers op het werk voortbouwen van zwarte of gekleurde onderzoekers of met de eer gaan lopen, zonder deze laatsten te citeren of zonder hen als coauteurs te betrekken bij het werven van fondsen". Onderzoek naar gezondheidsongelijkheid bestudeert oplossingen voor de ongelijke verdeling van gezondheid volgens de sociaaleconomische status van mensen. STAT interviewde meerdere (Amerikaanse) onderzoekers binnen dit domein, de meerderheid niet-blank. Volgens de geïnterviewde onderzoekers doen steeds meer "health equity toeristen" onderzoek naar gezondheidsongelijkheid. Het probleem daarbij is dat zij vaak geen expertise ter zake hebben, maar veeleer een kans zien om fondsen te verzamelen binnen dit actuele domein, en papers te publiceren. Het gevolg is onderzoek van slechte kwaliteit, dat ongelijkheden mogelijk verkeerd in beeld brengt of onderschat. En zo uiteindelijk het doel waarvoor het onderzoek bestemd is - ongelijkheden bestrijden - voorbijgaat. Als een van de voorbeelden noemt STAT het themanummer dat Journal of the American Medical Association in augustus publiceerde over etnische gezondheidsongelijkheid binnen de geneeskunde (JAMA ligt overigens al onder vuur voor hoe het thema's m.b.t. etniciteit aanpakt, nvdr.). Bij geen enkele van de vijf papers in het nummer stond een zwarte hoofdauteur of corresponding author, en slechts één hoofdauteur was van Latijns-Amerikaanse afkomst. Een van die papers van de hand van een blanke auteur, over het gebrek aan zwart onderwijspersoneel in geneeskundeonderwijs, rapporteerde gelijkaardige resultaten als die in een studie van een zwarte auteur, gepubliceerd in een minder hoog aangeschreven tijdschrift drie jaar eerder. Onderzoek naar gezondheidsongelijkheid vereist rigueur. Betrouwbare en volledige datasets zijn vaak niet meteen voorhanden, en het bestuderen van gemarginaliseerde populaties vereist samenwerking, genuanceerde methodologie en analyse - om bijkomende 'schade' te vermijden. Toch worden deze studies al te vaak onderdeel van publieke discours - denk aan blanke auteurs die commentaarstukken schrijven - en worden ze aangewend om beleidsmakers te informeren, merkt STAT op. Sommige geïnterviewde onderzoekers zien de instroom van nieuwkomers als een existentiële bedreiging: aangezien de beschikbare fondsen nog relatief schaars zijn, achten gekleurde onderzoekers de kans bestaande dat zij plaats moeten ruimen in een onderzoeksveld dat zij al lang leiden. Deze tendens wordt volgens hen nog eens versterkt door het feit dat wetenschappelijke tijdschriften niet genoeg redacteurs en peer-reviewers hebben - het merendeel blank - die de kwaliteit en originaliteit kunnen beoordelen van onderzoek naar gezondheidsongelijkheid. Het STAT-artikel nuanceert ook en schrijft dat verschillende blanke academici zich inmiddels excuseerden bij zwarte academici, of een samenwerking met hen aangingen. "Dergelijke moeilijke en directe discussies moeten vaker gebeuren", zo getuigt een onderzoeker van kleur. "Het is onze verantwoordelijkheid om het gedrag vorm te geven dat we willen zien. Dat betekent echt engageren, en deze situaties aangrijpen als leermomenten."