...

De overheid en de cardiologen hebben zelden een gemeenschappelijk doel, stelt Van den Branden (ZNA). "Wij streven een zo goed mogelijke zorg na voor alle hartpatiten in dit land. Het beste wat de autoriteiten kunnen aanbieden, is een politiek haalbare oplossing die binnen het budget past." En dat botst. "De beroepstoewijding van de cardioloog uit zich op een positieve, constructieve en menselijke manier. De legislatuur en politiek zijn niets van dit alles." Vijf factoren halen de beroepsvreugde van de cardioloog onderuit: besparingen, toplonen voor externe ziekenhuismanagers, het negatieve beeld dat in de algemene pers van cardiologen wordt opgehangen, stress op de werkvloer en de organisatie van de hartcentra.HartcentraVan den Branden noemt de organisatie van die hartcentra een bitter voorbeeld van de politieke laksheid in ons land. Begin vorig jaar al bracht de BSC een wetenschappelijk gestaafde position paper uit over het onderwerp. Tijdens een rondetafel met onder meer KCE en Riziv beantwoordden de cardiologen toen verschillende concrete vragen. Tot nog toe kwam er geen beslissing."Het is de taak van een minister om beslissingen te nemen. Hij/zij moet ervoor zorgen dat iedereen terecht kan in een hartcentrum en dat de verdeling van die centra ook optimaal is. Links en rechts cadeautjes uitdelen behoort niet tot het takenpakket.De cardiologen dringen aan op meer overleg, zie Artsenkrant van vandaag.