...
Zeventien Amerikaanse staten bieden levende orgaandonoren een belastingvoordeel aan. Maar die maatregel heeft het aantal donororganen niet doen toenemen.Bedoeling van het belastingvoordeel is om de potentiële kosten die gepaard kunnen gaan met de donatie - zoals medische uitgaven, huisvestingsonkosten en loonverlies - te compenseren en zo drempel tot levende orgaandonatie te verlagen.Verklaringen?Om de impact van die ingreep in kaart te brengen, vergeleken onderzoekers het aantal levende orgaandonoren voor en na de invoer van de wet. Ze keken daarbij niet enkel naar de staten die het belastingvoordeel invoerden, maar ook naar de rest van Amerika. Het resultaat was teleurstellend: uit de vergelijking bleek dat er geen statistisch significant verschil was tussen de twee soorten staten en dat er geen differentiële impact was van geslacht, afkomst of relatie tussen de donor en de ontvanger. De onderzoekers vonden evenmin bewijzen van een uitgesteld effect of van een effect op het aantal orgaandonaties na overlijden.Mogelijk leverde het belastingvoordeel te weinig op om de kosten waarmee levende orgaandonoren te maken krijgen op te vangen, of was de maatregel te weinig bekend bij het grote publiek. Een andere hypothese is dat het om een vertekend beeld gaat: misschien hadden de staten die het belastingvoordeel invoerden eerder al stimulerende maatregels doorgevoerd, waardoor hun pool van potentiële levende orgaandonoren al 'uitgeput' was. Verder onderzoek moet nu de mogelijke verklaringen tegen het licht houden en eventueel andere, effectievere strategieën vinden.Niet stopzetten"Toch is er geen reden om het belastingvoordeel voor levende orgaandonoren meteen stop te zetten. De belastingincentives kosten de staten immers erg weinig", stelt hoofdonderzoeker Prof. Atheendar Venkataramani. "En ook al zorgen ingrepen zoals deze niet meteen voor meer levende orgaandon